Hier gaan we het vandaag eens fijn over hebben

Lees even mee:


 

05 januari 2024

Met Operatie Dordtse Kil het nieuwe jaar in

Door Caty Kroon - Het jaar 2023 kende een enerverend slot. Op de dag dat Sinterklaas in het land arriveert, verschijnt er ook een nieuwe Rick Benson. Je kunt inmiddels al van een traditie spreken en dit jaar was geen uitzondering. Zaterdag 18 november verscheen het achtste deel uit de Rick Benson-serie met als titel Operatie Dordtse Kil.

De tekst gaat hieronder verder.

Alle delen Rick Benson herdrukt

Toch was het verschijnen van dit deel een beetje anders dan anders. Ja, er waren signeersessies bij boekhandel Vos & van der Leer en ja, veel mensen waren van de partij om het nieuwe boek te kopen. Voor zichzelf of namens de sint of de kerstman. Niets nieuws daar, dus. Wat het anders dan anders maakte, was dat ook alle voorgaande delen verschenen. De meeste delen waren jarenlang uitverkocht geweest en besloten werd om ze herdrukken. Daar deden we heel veel mensen een plezier mee, want die konden nu eindelijk hun serie compleet maken.

De tekst gaat hieronder verder.

Rick Benson-boekendiner bij Chez

Wat het nog meer anders dan anders maakte, was het Rick Benson-boekendiner bij Chez begin december in een bomvol restaurant Chez Heeren Jansen. Het restaurant speelt namelijk een flinke rol in het boek. De zaak is ook te zien op de sinistere kaft van het boek, waarvan de foto is gemaakt door Thymen Stolk.

In een fantastische samenwerking werd het diner georganiseerd. Tegen een speciale prijs konden gasten genieten van een uitstekend driegangenmenu. En dat deden ze ook! De zaak was tot en met de laatste stoel bezet met zowel fans als lezers die nog nooit van het personage Rick Benson hadden gehoord en nu begonnen met lezen van dit laatste deel. Alle boeken uit de Rick Benson-serie zijn afzonderlijk te lezen, dus je kunt de delen ook gerust van achteren naar voren lezen. Restaurant Chez Heeren Jansen gaf bij iedere reservering een gratis Operatie Dordtse Kil mee.

De tekst gaat hieronder verder.

Operatie Dordtse Kil

Tussen de gangen door vertelde ik iets over hoe ik te werk ga bij het schrijven van een boek en in het bijzonder hoe Operatie Dordtse Kil tot stand is gekomen. Het werd een avond vol gezelligheid en heerlijk eten. En hoewel er nog lang over is nagepraat, zijn we er nog lang niet over uitgepraat. Want Operatie Dordtse Kil is natuurlijk nog steeds te koop. Je kunt het boek kopen bij de boekhandel en boekhandel Vos & van der Leer heeft ze in ieder geval allemaal op voorraad. Het is ook mogelijk om via deze website een boek te bestellen. Klik daarvoor op onderstaande link:

Stuur een e-mail om dit boek te bestellen


Andere boeken bekijken? Klik dan hier en ga naar Over Caty waar je alle boeken onder elkaar ziet staan.


13 december 2023

Het houdt gelukkig niet op: eindelijk zijn alle Rick Benson-boeken herdrukt

Door Caty Kroon - Hier zijn we weer met opnieuw een bericht over de Rick Benson-boeken. Die zijn namelijk allemaal herdrukt. Er was veel vraag naar.

Rick Benson herdrukt

Alle delen uit de Rick Benson detectiveserie zijn herdrukt. Dat is goed nieuws voor alle mensen die daar soms jaren achtereen om hebben gevraagd in de boekhandel. Het eerste deel, Mysterie op het Land van Valk, verscheen voor het eerst in 2012. Het boek werd in datzelfde jaar al een aantal keren herdrukt. Daarna verschenen de andere delen en in november zag het achtste deel het levenslicht. Dat was ook meteen een goede reden om alle andere delen op de drukpers te leggen.

De tekst gaat hieronder verder.

Rick Benson-serie

Dus mis je nog een deel? Heb je een deel uitgeleend en nooit meer teruggekregen? Wist je helemaal niet dat er al zoveel delen waren? Nu is je kans om je Rick Benson-boekenplankje compleet te maken. Alle delen uit de Rick Benson-serie zijn afzonderlijk te lezen, dus als je met het laatste deel begint, is dat geen enkel probleem.

De tekst gaat hieronder verder.

Bestellen kan ook hier

De Rick Benson-serie is uitgegeven als pocketboekje en is te koop en te bestellen in de boekhandel. Ieder deel heeft een vaste boekenprijs van 9,50 euro. Bestellen via deze site kan ook. Je betaalt naast de prijs van het boek slechts 2,95 euro verzendkosten. Bij een bestelling vanaf 20 euro is het verzenden gratis. Zo werkt het:

Klik op de link hieronder en vul in welk boek (of boeken) je wilt hebben. Vul ook alvast je naam, adres en woonplaats in en dan ontvang je een betaallink waarmee je veilig via Ideal en je eigen bank kunt betalen. De boeken worden meteen verstuurd.

Stuur een e-mail om dit boek (of boeken) te bestellen


12 december 2023

Operatie Dordtse Kil gedoopt bij Chez Heeren Jansen

Door Caty Kroon - In een tjokvol restaurant Chez Heeren Jansen vond vorige week het Rick Benson-diner bij Chez plaats. De gasten vormden met elkaar een gemêleerd gezelschap, van verstokte Rick Benson-fans tot lezers die zich na het diner voor de eerste keer aan de detective waagden.

Operatie Dordtse Kil

Operatie Dordtse Kil is de titel van het achtste deel uit de Rick Benson-serie. De detectivereeks die zich afspeelt in Dordrecht en omstreken, kan door de jaren heen rekenen op een grote schare fans. Nu is het niet zo dat die zich vorige week verzamelden rond de dis. Nee, zelfs verre van dat.

De tekst gaat hieronder verder.

Chez Heeren Jansen

Een deel van het boek Operatie Dordtse Kil speelt zich af in en om restaurant Chez Heeren Jansen. Dat was niet de opzet toen ik aan het boek begon, maar het verhaal loopt zoals het loopt. Voor Andreas en Suzanne Hanika, hun dochter Denise en een deel van hun personeel was het een bijzondere ervaring om over zichzelf te lezen en waren ze nieuwsgierig hoe 'het met hen afliep'.

De tekst gaat hieronder verder.

Samen met chef Andreas Hanika van Chez Heeren Jansen en (r) Jos Nijsen van Mi Gusto

Driegangendiner en meer

Toen ook nog het restaurant op de cover van het boek stond, wilde het echtpaar Hanika graag iets organiseren rondom de verschijningsdatum. Het werd een boekendiner van drie gangen met gerechten die een knipoog hadden naar het boek. Per reservering trakteerde Chez Heeren Jansen op een gratis boek. Ook Jos en Astrid Nijsen van Mi Gusto trakteerden. Deze wijnleverancier uit Papendrecht bood een glaasje bubbels aan volgens de eerste mousserende wijn ter wereld uit 1531.

De tekst gaat hieronder verder.

Spijs, wijn, boek

Tussen de menugangen door vertelde ik iets over de Rick Benson-serie in het algemeen en over de totstandkoming van het achtste deel in het bijzonder. Sommige gasten hadden het boek al gelezen, anderen waren er in bezig en weer anderen hadden nog nooit van Rick Benson gehoord, maar vonden de combinatie van spijs, wijn en een boek wel een goeie. En dat was het ook, want wat was het een leuke avond met perfecte gerechten, mooie wijnen en een goedlachs gezelschap. Het was de eerste keer dat een boek van mij op deze manier in de schijnwerpers kwam, en het was ook onvergetelijk.

De tekst gaat hieronder verder.

Ja, ik wil dat boek ook

Operatie Dordtse Kil is het achtste deel uit de Rick Benson-serie, maar ieder deel is afzonderlijk te lezen. Dus je kunt gerust bij deel 8 beginnen, dat is geen probleem.
De Rick Benson-pockets zijn te koop of te bestellen in de boekhandel en hebben een vaste boekenprijs van 9,50 euro. Maar: je kunt ze ook direct via deze website bestellen.

Hier bestellen gaat heel eenvoudig. Klik op de link hieronder en geef in die mail uw naam en adres op en ook 1x Operatie Dordtse Kil (voor 1 boek, meer boeken kan ook natuurlijk) De portokosten zijn slechts 2,95 euro. Na uw bestelling ontvangt u een betaallink waarmee u eenvoudig via ideal en uw eigen bank kunt betalen. Direct na ontvangst van de betaling wordt het boek (of boeken) verzonden. Zo eenvoudig is het.

Stuur een e-mail om dit boek te bestellen


02 december 2023

Voor de rechter: 'Die riblappen weet ik echt niet meer, al was het een halve koe'

Om de week verschijnt in Dordt Centraal mijn rubriek Voor de rechter. Daarin doe ik verslag van een rechtszaak die recent op de rol stond bij de Rechtbank Dordrecht.

Voor de rechter

Iedere even week verschijnt er in de rubriek Voor de rechter een verslag van een zitting bij de politierechter. Het gaat er in de rubriek niet zozeer om de feiten en de strafmaat, maar eerder om: wie is die verdachte en hoe heeft het zo ver kunnen komen?

Dordt Centraal

Afgelopen week verscheen Roel (gefingeerde naam) voor de politierechter. Hij werd verdacht van drie winkeldiefstallen en een vernieling. Als de tekst in de afbeelding hieronder lastig te lezen is, dan kun je het artikel ook in Dordt Centraal zelf lezen. Klik dan hier en ga naar pagina 20.

 


28 november 2023

Rick Benson-diner bij Chez

Doe mee met het Rick Benson-diner bij Chez. Lees hier alles over dit lekkere driegangenmenu en meer.

Operatie Dordtse Kil

Operatie Dordtse Kil is de titel van het achtste deel uit de detectiveserie over de fictieve Dordtse rechercheur Rick Benson. Ieder boekje is afzonderlijk te lezen. Deze keer doet Rick Benson voor het eerst mee aan een undercoveroperatie op de camping aan de Dordtse Rijksstraatweg. Restaurant Chez Heeren Jansen maakt ook deel uit van het verhaal. Behalve de fictieve personages, komen lezers ook een paar echte mensen tegen in het boek zoals restauranteigenaren Andreas en Suzanne Hanika en een deel van hun familie en medewerkers. Uiteraard is het hele verhaal verzonnen, wat maar gelukkig is voor het restaurant, want het is daar op een gegeven moment best spannend.

Eet mee bij Chez

Vanwege het verschijnen van Operatie Dordtse Kil is er op vrijdagavond 8 december een Rick Benson-diner in restaurant Chez Heeren Jansen aan de Wieldrechtseweg 52. Het restaurant serveert dan een driegangenmenu met keuze tussen vlees, vis of vega. De prijs is 35 euro per persoon, exclusief drankjes. Gasten krijgen een aperitief aangeboden door Mi Gusto.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Gratis boek

Per reservering geeft Chez Heeren Jansen één gratis boek Operatie Dordtse Kil cadeau. Tussen de gangen door vertel ik iets over de populaire Rick Benson-serie en natuurlijk ook over Operatie Dordtse Kil en de rol van Chez Heeren Jansen erin.

Bij Chez Heeren Jansen

Het Rick Benson-diner bij Chez is op vrijdag 8 december. De inloop is om 17.30 uur, het diner begint om 18.00 uur. Reserveren is verplicht en kan hier: info@chezheerenjansen.nl onder vermelding van: Rick Benson-diner 8 december. Of bel het restaurant: 078-6182232.


17 november 2023

De nieuwe Rick Benson is uit

Het is inmiddels traditie geworden: als Sinterklaas in Nederland arriveert, arriveert er ook een nieuw deel uit de Rick Benson-serie in de boekhandel. Vanaf 18 november is het achtste deel uit.

Rick Benson-serie

Ieder deel uit de Rick Benson-serie is afzonderlijk te lezen. Dus heb je er zeven gemist, geen nood, ook dit verhaal is weer fijn zelfstandig te lezen. Overigens verschijnen alle eerder ook vanaf 18 november in een tijdelijke herdruk. Dus je mis je een exemplaar, dan is nu je kans om de serie compleet te maken.

Operatie Dordtse Kil

In Operatie Dordtse Kil gaat Rick Benson voor het eerst undercover. Dat maakt dit deel wel een beetje anders dan de eerder verschenen boeken over de Dordtse rechercheur. Rick maakt deel uit van kleine club vertrouwde collega's, maar voor vrijwel iedereen is het werken volgens deze opsporingsmethode nieuw. De opdracht is om te infiltreren in het strak georganiseerde criminele netwerk van de familie Mock. Onderzocht moet worden hoe de Mock-verwanten te werk gaan. Als Herman Mock met een deel van zijn familie en handlangers voor een paar dagen neerstrijkt op de camping bij Willemsdorp in de Dordtse Biesbosch, huurt Rick Benson er ook een chalet.

De gestileerde foto op de voorkant van het boek is gemaakt door Thymen Stolk. Het is een opname van restaurant Chez Heeren Jansen, waar een flink deel van het verhaal zich afspeelt.

Dordtse rechercheur

Toen in 2012 het eerste deel verscheen, had niemand kunnen denken dat de verhalen van de fictieve Dordtse rechercheur zó populair zouden zijn, dat er nu maar liefst een achtste deel is verschenen. De opdracht destijds was: schrijf een Dordtse Baantjer. Het werd geen De Cock met een geruit hoedje, maar een jonge dertiger die al snel een geliefd personage werd, ook onder niet-Dordtenaren.

Operatie Dordtse Kil is te koop in de boekhandel en ligt in ieder geval in de winkels van boekhandel Vos & van der Leer in winkelcentrum Bieshof en in de Visstraat 25 in Dordrecht. De pocket kost 9,50 euro en is daarmee een ideaal feestdagencadeautje.

Als je nu toch op deze pagina bent, kun je het boek ook hier bestellen. Misschien wel zo makkelijk.

Stuur een e-mail om mijn boek te bestellen.


17 juli 2023

Op Marktplaats liggen

De schrik van een schrijver is dat hij zichzelf in de ramsj ziet liggen. Toen ik mezelf voor de eerste keer op Marktplaats tegenkwam, had ik er gemengde gevoens over. Hoewel je op Marktplaats ook nieuwe dingen kunt kopen, heeft de site toch vooral de sfeer van ‘gebruikt’ om zich heen hangen.

De tekst gaat hieronder verder.

Te koop op Marktplaats

Het was een rare gewaarwording toen ik voor het eerst zag dat iemand een boek van mij te koop aanbood op Marktplaats. Ik bedoel, ik ben niets meer dan die duizenden andere auteurs die gebruikt op Marktplaats liggen. Als een boek niet meer leverbaar is, niet meer in de bibliotheek staat en je het toch graag wilt hebben, dan zijn sites waar je tweedehandsjes kunt kopen natuurlijk een uitkomst. Als je op zo'n moment ziet dat er naast de afbeelding van jouw oude titel het woord Gereserveerd staat, geeft dat wel voldoening. Kennelijk is er ergens iemand die belangstelling voor je heeft, zelfs al ben je al wat oud, vergeeld en kreukelig geworden.

De tekst gaat hieronder verder.

Neem gerust mee

Je kunt het als schrijver ook meemaken dat je op straat eindigt, in iemands voortuin of in een neem-gerust-meekast bij de supermarkt of in het Multi Functioneel Centrum v/h buurthuis. Toen ik mezelf eens zag staan in een soort verbouwde duiventil langs het trottoir, moest ik even slikken. Het was op een ijskoude grauwe novemberdag en het stroomde van de regen. Ik was drijfnat geworden want ik liep onder een kapotte paraplu. Dat scheelt natuurlijk. Qua duiventilervaring. Maar schrikken was het wel.

De tekst gaat hieronder verder.

Zelfvertrouwen als schrijver

De eerste keer toen ik zag dat er een spiksplinternieuw boekje van mij werd aangeboden, moest ook dat een plaatsje krijgen in mijn hoofd. Dergelijke ervaringen zijn niet zo bevorderlijk voor je zelfvertrouwen als schrijver. Zeker niet toen ik bij de omschrijving de aanprijzingen las: Splinternieuw! Niet gelezen!

Sinds kort gaat het weer een beetje beter met me. Op Marktplaats kwam ik geen boek van mij tegen, maar een verkoper bood een boekenlegger van een van mijn boeken te koop aan. Dat vind ik dan wel weer schattig, zo'n kartonnen kaartje voor de liefhebber, de verzamelaar. En dat voor slechts 0,60 cent. Wie biedt?


22 mei 2023

Over koekjes en klimaatplannen

Door Caty Kroon – Het is niet zo dat ik er wakker van lig, maar hoe dichterbij de uitvoering van de grotere klimaatplannen komen, hoe zorgelijker ik word.

De tekst gaat hieronder verder.

Denk na over duurzaam

Hoe concreter de uitwerking van de klimaat- en duurzaamheidsplannen worden, hoe vaker ik me afvraag of deskundigen wel goed genoeg hebben nagedacht over de uitwerking ervan. Is het wel praktisch uitvoerbaar als iedereen in een elektrische auto gaat rijden? Zelfs als er meer laadpalen bijkomen? Is het wel praktisch uitvoerbaar als iedere woning een warmtepomp heeft en je niet meer in de tuin kunt zitten van de herrie? Hoeveel gaat een brood kosten als de bakker met een eenmanszaak niet meer gasgestookt mag bakken?

De tekst gaat hieronder verder.

3,5 miljard koekjes

Over bakkers gesproken. Ik las via Distrifood een artikel over een heel grote bakker, Martijn Koenders van Pally Biscuits in Nieuwegein. Zijn bedrijf bakt jaarlijks 3,5 miljard koekjes die je meestal vindt in het schap van de supermarkt. Al die koekjes worden gebakken in drie grote gasovens. Koenders zou vanwege de klimaatplannen moeten overstappen op elektrische ovens. Hij stuit dan echter op twee problemen. Ten eerste kost dat natuurlijk buitensporig veel geld en ten tweede, het belangrijkste, is het volgens hem in de praktijk niet haalbaar. Als de koekjesbaas overstapt op elektriciteit en hij zou de nieuwe ovens aansteken, zit heel Nieuwegein zonder stroom.

De marge op koekjes is mager dus ja, wat gaat zo'n theebiscuitje dan kosten?

Het ombouwen van de ovens zou tussen de drie- en vierhonderdduizend euro gaan kosten. De marge op koekjes is mager dus ja, wat gaat zo'n theebiscuitje dan kosten? Zonnepanelen op je dak, zou iemand kunnen roepen. Goed plan, maar dat bespaart maar zo'n twaalf procent op de energierekening. Kortom, Koenders wil wel maar kan niet. Een ander zou misschien de schouders ophalen en zeggen dat de koekjesbakker het er dan maar bij moet laten zitten. Maar ja, vanaf volgend jaar krijgt Pally Biscuits te maken met een verhoging van de energiebelasting. Dan moet hij de fabriek misschien sluiten en de koekjes bijvoorbeeld in Frankrijk bakken. Zitten ze daar met de uitstoot.

De tekst gaat hieronder verder.

Af en toe knellen

Duurzaam produceren staat hoog in het vaandel bij de koekjesman. Hij heeft al enorm geïnvesteerd in zuinigere ovens met warmtewisselaars en aangepaste koekjesverpakkingen om karton en inkt te besparen. Maar als je, zoals hij, A-kwaliteit wil leveren voor een lagere prijs, dan houdt het al snel op.
In april van dit jaar werd het klimaatpakket gepresenteerd. Het kabinet maakte toen bekend 28 miljard uit te trekken voor 120 klimaatmaatregelen. D66-minister van Klimaat en Energie Rob Jetten vindt het pakket ambitieus, rechtvaardig en uitvoerbaar. Hij zei er ook bij dat het 'af en toe zal knellen'. Dat laatste is een eufemisme.

bron: distrifood


09 mei 2023
Meer dan alleen meubels

Lijstjesfreaks opgelet: deze landen zitten in de eerste halve finale van het Eurovisie Songfestival

Liverpool is gaststad voor het Eurovisie Songfestival 2023 en vanavond, 9 mei, gaat de eerste halve finale van start. In 2022 won Kalush Orchestra met het lied Stefania het songfestival voor Oekraïne, maar vanwege de oorlog nodigde het Verenigd Koninkrijk de hele bups uit, want zij bereikten de tweede plaats.

De tekst gaat hieronder verder.

Songfestival in Liverpool

President Zelensky stond erop dat het zangfeest toch in Oekraïne werd gehouden en wel in het kapotgeschoten Marioepol, maar dat zou een riskante onderneming zijn. Het land is in oorlog en niemand kan de veiligheid garanderen. En dus vindt het nu in Liverpool plaats.

De tekst gaat hieronder verder.

Mia en Dion komen komen als veertiende aan de beurt in de eerste van de twee halve finales. @Eurovision

De eerste van twee halve finales

Vanavond, dinsdag 9 mei en komende donderdag 11 mei 2023 vinden de halve finales plaats. De finale is zaterdag 13 mei. Alle uitzendingen beginnen om 21.00 uur.
Hieronder staat de startvolgorde van vanavond. Onze recensent Jeroen Bootsman heeft van ieder land een kansvoorspelling gedaan. Lees hier mee in hoeverre hij het goed heeft.

1. Noorwegen Alessandra Mele – Queen of Kings
2. Malta The Busker – Dance (Our Own Party)
3. Servië Luke Black – Samo mi se spava
4. Letland Sudden Lights – Aijā
5. Portugal Mimicat – Ai Coração
6. Ierland Wild Youth – We are one
7. Kroatië Let 3 – Mama šč!
8. Zwitserland Remo Forrer – Watergun
9. Israël Noa Kirel – Unicorn
10. Moldavië Pasha Parfeni – Soarele şi luna
11. Zweden Loreen – Tattoo
12. Azerbeidzjan TuralTuranX – Tell Me More
13. Tsjechië Vesna – My Sister’s Crown
14. Nederland Mia Nicolai & Dion Cooper – Burning Daylight
15. Finland Käärijä – Cha Cha Cha


08 mei 2023

Een koning, een kroning en een koude kermis

Wat een weekend was het. Niet hier, maar in Groot-Brittannie. The Prince of Wales Charles is gekroond en heet nu King Charles III. Ook zijn echtgenote Camilla, The Duchess of Cornwall, is gekroond tot koningin en heet nu Her Majesty The Queen.

Door Caty Kroon - Het was een feest zoals alleen de Britten dat kunnen organiseren en vieren. En het werd over de hele wereld in beeld gebracht op een manier zoals alleen de BBC dat kan. Juist op die momenten verlang ik ernaar Brits te zijn, hun welbespraaktheid te hebben, hun humor, hun zelfspot.

De tekst gaat hieronder verder.

Mijn televisie stond het hele weekend vastgeroest op BBC1. De dienst op zaterdag in Westminster Abbey met de kroning en de rituelen, de onberispelijke stoet van meer dan vierduizend mensen die de koets begeleidden, het enthousiasme van de bezoekers die al dagen van tevoren langs de route bivakkeerden met al hun typische Britse reacties, welbespraaktheid, humor, zelfspot.

De tekst gaat hieronder verder.

 

De zondag met meer dan 50.000 activiteiten in het hele land en dan ook nog eens de Coronation Big Lunch waar zelfs buiten bij 10 Downing Street tafels waren gedekt. Prime Minister Rishi Sunak sneed taart en waar Jill Biden, de vrouw van, in het straatje aanschoof met haar dochter. De met ijver gemaakte cakes kwamen overal in het land op tafel en het 'tea, love?' was niet van de lucht. Ach, als ik toch Brits was, hun welbespraaktheid had, hun humor, hun zelfspot.

De dag werd besloten met een concert waar de hele Gemenebest bij werd betrokken en gasten had als Take That, Lionel Richie, Katy Perry en Andrea Bocelli. Gastheer was Hugh Bonneville en hij deed dat leuk. Er kwamen nog veel meer bekenden voorbij. De lichtshow, de sfeer en hoe alles in beeld was gebracht: kan. niet. beter.

Natuurlijk zijn er ook tegenstanders van de feestelijkheden. Die heb je altijd en overal en dus ook daar. Hoewel er afgelopen weekend slechts 64 arrestaties zijn verricht, wat peanuts is op een land van 68 miljoen inwoners. Bij ons heb je dat aantal verhoudingsgewijs al na een slechte voetbalwedstrijd, wappie- dan wel boerenprotest of andere bijeenkomsten waar Malieveld-gras onder de zolen gaat zitten.

De tekst gaat hieronder verder.

Historie schrijven, daar zijn wij Nederlanders niet zo goed in. Persoonlijk heb ik niet zoveel memorabele geschiedenismomenten die beklijven. Ja, de traan van Máxima op haar huwelijksdag. Maar die is dan ook tot in den treure uitgevent op de Nederlandse tv. Of haar bijzondere jurk die zo ontroerend mooi kleurde bij de opening van de Aert Schouman tentoonstelling in 2017 in het Dordrechts Museum. Maar verder? Een van de weinige dingen die me altijd zal bijblijven is de dag vóór de begrafenis van prins Claus. Ik moest een artikel schrijven voor Eneco. Samen met een monteur stond ik bij de Nieuwe Kerk in Delft. Er was een repetitie aan de gang voor de begrafenisplechtigheid. Het stroomde van de regen en hoewel het nog middag was, leek het wel nacht. Binnen speelde het orgel droevige muziek en wij waren bij de aggregaten aan de achterkant van de kerk want stroomuitval op zo'n belangrijk moment, daar moest je niet aan denken. Terwijl we daar stonden, tot op het hemd nat, wist ik dat ik dit trieste, surrealistische moment nooit meer zou vergeten.

Maar verder? Mwah, bij mij is verder niet veel van de moderne vaderlandse geschiedenis op het netvlies gebleven. Het huwelijk en de kroning van Beatrix wordt voor altijd geassocieerd met rellen. De inhuldiging van koning Willem-Alexander? Geen idee. O ja, die prachtige blauwe japon van Jan Taminiau. Maar verder?

De tekst gaat hieronder verder.

Nee, dan het Verenigd Koninkrijk. Huwelijken en begrafenissen. Ik kan de tv-beelden zo terugroepen. Brian May in 2002 op het dak van Buckingham Palace tijdens het gouden regeringsjubileum van koningin Elizabeth. De koningin die thee drinkt met beer Paddington. De koningin die zogenaamd uit het vliegtuig springt met James Bond. De opening van de Olympische Spelen in 2012. Charles en Camilla op de set van Eastenders. Ik kan nog lang doorgaan, maar opsommingen zijn altijd zo vermoeiend. En dan nu dit Coronation Weekend.

Vind je het gek dat ik een beetje moeite heb met de maandag in Dordrecht? Ongetwijfeld zijn er mensen die dit lezen en zeggen: dan ga je toch lekker in Engeland wonen als je het daar leuker vindt dan hier? Een begrijpelijke reactie, maar daarvoor is het misschien voor mij wat laat. Hoewel, onlangs sprak ik een mijnheer van 86 die zijn huur had opgezegd en zijn koffers ging pakken. Hij gaat emigreren naar Scandinavië. Dus het kan nog wel. Maar niet vandaag. Ik spring even op de fiets om boodschappen te doen. Wat zullen we eten vanavond? Mashed potatoes with endive, denk ik.


04 mei 2023

Anne Frank als een gewoon meisje in plaats van mythische heldin

Door Jeroen Bootsman - Het dagboek van Anne Frank is een van de meest verkochte boeken ter wereld. En ook een van de meest verfilmde. De teller staat nu op een stuk of twintig speelfilms en televisieseries. En daar zijn de vele toneelbewerkingen, hoorspelen en allerlei van Het Achterhuis afgeleide dramaproducties (zoals over Miep Gies, die de onderduikers gedurende twee jaar lang bijstond met voedsel, spullen en morele steun en over Annes hartsvriendin Hanneli Goslar) nog niet eens bij opgeteld.

De tekst gaat hieronder verder.

De holocaust

Zo onderhand is Annes verhaal wel zo’n beetje verteld, zou je denken. Elke nieuwe film of serie zou makkelijk beschouwd kunnen worden als een zoveelste poging een graantje mee te pikken van Annes hartverscheurende laatste levensjaren. Maar als onderzoeken uitwijzen dat zoveel jongeren geen enkel besef hebben van de holocaust of daar in het gunstigste geval een verwrongen beeld van hebben, kan het wellicht geen kwaad om nieuwe producties rond het beroemdste slachtoffer van de holocaust te maken. Temeer daar Anne een leeftijdsgenoot van de jongeren van nu is, die enkele maanden voor haar zestiende verjaardag bezweek in Bergen-Belsen, een paar dagen na haar drie jaar oudere zuster Margot.

De tekst gaat hieronder verder.

Duitse productie

Op Netflix valt momenteel Das Tagebuch der Anne Frank te streamen. De eerste Duitse productie over Anne Frank en haar dagboek. Een film die geheel tegen mijn verwachtingen in toch weer een nieuwe dimensie aan Anne weet toe te voegen. Eerdere films hadden nogal de neiging om Anne te portretteren als een getergde en dappere heldin en pril literair talent. De neiging om haar persoon als slachtoffer van de gruwelijkste misdaad in de geschiedenis van de mensheid op te hemelen, is misschien begrijpelijk – mede ingegeven door wat het publiek volgens de makers wil zien – maar verheft haar wel tot een personage van mythische proporties.

De tekst gaat hieronder verder.

Het Achterhuis

Cynisch genoeg zou je zelfs kunnen spreken van geslaagde propaganda, die van Anne Frank een flink verdienmodel heeft gemaakt. Haar vader Otto Frank, van de acht onderduikers in Het Achterhuis, de enige die de oorlog zou overleven schijnt daar behoorlijk de hand in te hebben gehad. Zo ging hij uit dramaturgische overwegingen akkoord met bepaalde aanpassingen en vooral toevoegingen in scenario’s die maar weinig met de realiteit van doen hebben. Zijn stiefdochter heeft wel eens opgemerkt dat vader Frank voor haar gevoel niet altijd even zorgvuldig met Annes nagedachtenis is omgegaan. Daarentegen moet ook gezegd worden dat historica Annie Romein-Verschoor in het voorwoord van de eerste editie van Het Achterhuis in 1947 al opmerkte dat zij het niet het werk van een wonderkind vond. Mogelijk beschouwde zij Anne zoals zij ook gezien zou moeten worden. Een gewoon meisje dat wel eens gecorrigeerd moest worden, volop aan het puberen en bij vlagen onuitstaanbaar was.

Zelfs de arrestatie van de onderduikers wordt zonder al te veel effectbejag, bijna op het waardige af in beeld gebracht

Zoals zoveel meisjes van haar leeftijd, ware het niet dat zij haar puberteit moest beleven in een paar piepkleine kamertjes, waar zij met zeven andere mensen in opgesloten zat. Van even naar buiten gaan was geen sprake, zelfs de ramen mochten niet open. Al was Anne dan misschien geen wonderkind pur sang, de manier waarop zij haar innerlijk gevoelsleven deelde met haar denkbeeldige dagboekvriendin Kitty verraadt wel een sluimerend schrijverschap, dat helaas nooit tot volle bloei mocht komen.

De tekst gaat hieronder verder.

Lea van Acken

Het is deze Anne, die actrice Lea van Acken op ingetogen wijze vertolkt. Nergens probeert zij opzichtig naar de sympathie van de kijker te hengelen. Sowieso is deze film vergeleken bij vele andere bewerkingen een vrij subtiele interpretatie. Zelfs de arrestatie van de onderduikers wordt zonder al te veel effectbejag, bijna op het waardige af in beeld gebracht. Aan de hand van passages uit haar dagboek worden Annes worstelingen met haar lot welhaast claustrofobisch gevisualiseerd. De camera zit dicht op de acteurs, wat bij de kijker een gevoel van onontkoombare benauwdheid bewerkstelligt.

Andere personages

De makers hebben er duidelijk voor gekozen met name in Annes hoofd te kruipen. Ook de personages van Margot, Edith en Otto Frank en Peter van Daan, waar Anne gaandeweg diepere gevoelens voor ontwikkelt, krijgen het nodige reliëf, maar meneer en mevrouw Van Daan en Frits Dussel blijven wat op afstand. Dat is een keuze die te verdedigen valt, want daarmee trapt deze film niet in de valkuil die veel andere producties niet wisten te ontwijken en daardoor veelal neigden naar een soort soap opera.
Acteur Ulrich Noethen, die de rol van Annes vader Otto speelt, vertolkte tot twee keer toe Heinrich Himmler, onder meer in de bejubelde film Der Untergang, over de laatste dagen van Hitler in de Berlijnse bunker. Voornaamste reden: de fysieke gelijkenis tussen Noethen en Himmler.

Das Tagebuch der Anne Frank is een mooie film, die Anne veel meer laat zien als de mens die zij werkelijk was. Wie deze rolprent wil streamen, moet snel zijn. Dat kan namelijk nog tot en met 15 mei op Netflix.


13 januari 2023

Het 'honorable' koi-jurylid Ruud Besems reisde af Indonesië

Inmiddels is de naam Ruud Besems een vertrouwde verschijning geworden op deze website. Hij is degene die soms bijdragen levert voor de rubrieken Prakkie en Weekendkokkie met bijzondere recepten. En hij is ook degene die in de wereld van de koiwedstrijden een honorable jurylid is. Heb je weer scherp wie we bedoelen?

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Op naar Indonesië

Nou, deze Ruud heeft in november een reis gemaakt naar Indonesië om daar te gaan jureren bij koi-wedstrijden. Door corona was het er een poos niet van gekomen, maar de covid-regels rondom het reizen is een stuk versoepeld. Tenzij je uit China komt. Maar China maakte dit keer geen deel uit van de plannen. Uit de stapel uitnodigingen om in Azië te komen jureren, koos hij (opnieuw) Indonesië.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Bij Bali en Surabaya

Nu was hij al een paar keer in Indonesië geweest, maar in dit enorm grote land waren er nog heel veel plekken die hij nog nooit had gezien. Samen met een medejurylid uit Nederland ging de reis naar in Banjuwangi, vlakbij Bali en Surabaya waar de eerste koishow plaatsvond.

Lees hier zijn eerste reisverslag met als titel Jureren in de Oost.

Daarna volgt het verhaal Indonesië, via Banyuwangi naar Jember

En het meest recent geplaatste verhaal heet: Koi show Jember, de Bupati Cup

Al eerder heb ik gezegd dat ik totaal geen verstand heb van koi of welke vissoort dan ook. Toch, als Ruud erover vertelt, vind ik het iets fascinerends hebben. Allereerst is de karpersoort zo ongeveer heilig in Japan, wat al bijzonder is als je die verhalen erover hoort. Want aanvankelijk denk je: zo'n vissie, wat stelt dat nou helemaal voor. Nou, meer dan je misschien denkt, dus.


09 januari 2023

Kom ook naar de Voorleesmarathon

In de Stadsbibliotheek wordt een superleuke Voorleesmarathon gehouden. Op acht plekken in de bibliotheek kun je op 16 januari luisteren naar verhalen in acht verschillende genres. De avond duurt van 20.00 tot 22.00 uur. Wil je uit alle genres iets horen, dan kun je ieder kwartier verkassen naar een andere voorlezer. Maar je mag natuurlijk ook blijven zitten, je bent daar helemaal vrij in.

Kom en ontdek

Door het luisteren naar de voorlezers, ontdek je waarschijnlijk van alles wat je nog niet eerder hebt gehoord of meegemaakt. Zo zijn er optredens van de Dordtse stadsdichter en is er een singer-songwriter en een spoken-word artiest. Er worden verhalen voorgelezen van onder anderen Abdelkader Benali en Caty Groen en er worden (volks)verhalen verteld. Ook kan je meedoen met Dunguns & Dragons live!

Stichting Voorlezen is natuurlijk ook van de partij. Ilse van Donkelaar, Sidney Breidel en Agnès Denie lezen voor uit Moeder en zoon van Abdelkader Benali. Een verhaal over thuiskomen en thuis voelen.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Voorlezen uit de nieuwe Rick Benson

Zelf lees ik voor uit de nieuwe Rick Benson. Een oude zaak in de Nieuwe Haven is de titel van het nieuwe spannende politieverhaal dat zich afspeelt in Dordrecht. Natuurlijk is de tijd te kort om het hele boek voor te lezen. Wil je weten hoe het afloopt, dan kun je het boek ter plekke aanschaffen. Het kost 9,50 euro. Wil je het liever lenen in de bibliotheek, dan is dat ook mogelijk.

De Voorleesmarathon wordt gehouden op maandag 16 januari van 20.00 tot 22.00 uur. De inloop is vanaf 19.30 uur. De Stadsbibliotheek is aan de Groenmarkt 153. Om zeker te zijn van een plaats, kun je van tevoren een ticket reserveren. De toegang is gratis.

Een gratis ticket reserveren doe je hier.

Op de avond zelf maak je een keuze in wat je wilt gaan zien, welke verhalen of welke genres je mee wilt maken. Ken je nog meer mensen die ook van verhalen houden? Kom samen! Stuur dit bericht door want: hoe meer zielen hoe meer vreugd.


12 december 2022

Koninklijke etiquette in Leg neer die bal

Door Caty Kroon - Stel je voor dat je ineens oog in oog staat met onze koning. Of de Engelse of desnoods de Belgische. Iedereen zal wel weten dat het niet zo gepast is om dan verrast 'ha, die koning!' te roepen. Maar wat zeg je dan wel?

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Gemakkelijk

Alle onderdanen van koning Willem-Alexander kunnen zich gelukkig prijzen dat ze een koning hebben die gemakkelijk is in de omgang. Toch zijn er regels rondom ontmoetingen met leden van het koningshuis. Dat heeft alles te maken met wellevendheid.

Dat je moet wachten tot híj je als eerste een hand geeft, wist ik dus niet

Op de website van de Oranjevereniging in Dubbeldam is een leuke rubriek van start gegaan onder de naam Leg neer die bal - Koninklijke etiquette. Meteen de eerste aflevering is al bijzonder. Ik dacht dat ik wel redelijk op de hoogte van de regels rondom aanspreektitels. Dat je de koning geen Majesteit noemt, bijvoorbeeld. Maar dat je moet wachten tot híj je als eerste een hand geeft, wist ik dus niet.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Iedere zondag

Deze en andere weetjes over (koninklijke) wellevendheid kun je vanaf nu iedere zondag vinden op de website Dubbeldamse Oranjevereniging. Je kunt ze ook volgen op Facebook.
O ja, en die titel Leg neer die bal komt uit de conference van Toon Hermans waar hij vertelt over zijn onwetendheid over etiquette.

Klik hier om naar de website van de Dubbeldamse Oranjevereniging te gaan.


18 november 2022

Ruud Besems over de schoonheid van de asagi

Van het kweken en houden van vissen heb ik totaal geen verstand. Er is echter een vissensoort waar ik wel belangstelling voor heb en dat komt omdat Ruud Besems er zo enthousiast over kan praten: koi karpers.

De tekst gaat onder de foto verder.

Fascinerend

Het is verbazingwekkend hoeveel soorten koi er zijn in evenzoveel fascinerende kleuren. Op zijn website vertelt Ruud met regelmaat over koi, niet in de laatste plaats omdat hij jurylid is tijdens koiwedstrijden die over de hele wereld worden gehouden.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Asagi

Deze keer vertelt Ruud over de asagi. Dat is een lichtblauwe of, beter, blauwgrijze koi met rode kleurelementen. De vis komt oorspronkelijk uit het Meiji tijdperk in Yamakoshi, Japan De periode begon in ongeveer 1867 en duurde tot 1912.

Aan de basis zijn er twee soorten asagi: de gunjo en de narumi asagi. Klik hier om het hele artikel te lezen.


07 november 2022

Van buiten naar binnen bij Het Bolwerck

Door Caty Kroon - Met uitzicht op het drierivierenpunt heeft restaurant Het Bolwerck een van de mooiste terrassen van de stad. Nu de avonden kouder worden, verhuist chef-kok Dennis van der Salm zijn activiteiten naar binnen.

De tekst gaat onder de foto verder.

Restaurant Het Bolwerck kijkt vanaf de Merwekade uit over het drierivierenpunt. @Het Bolwerck

Het Bolwerck

"In de zomer is het heerlijk toeven bij ons, maar Het Bolwerck is meer dan alleen een terras," legt eigenaar Dennis van der Salm uit. "We hebben een kalender gemaakt die tot en met maart is gevuld met bijzondere activiteiten. Bijzonder is bijvoorbeeld dat we tijdens de dineravonden vaak samenwerken met andere Dordtse ondernemers die tijdens het diner uitleg geven. Bijzonder is ook dat we dit jaar weer een Silvestermenu serveren op 31 december. Tussen de menugangen door kunnen gasten genieten van de vuurwerkshow op het water. Van de vorige Silversteravonden weten we dat door de gasten vriendschappen voor het leven zijn gesloten. Je viert immers met elkaar Oud en Nieuw tijdens een heerlijk diner en je zit ook nog eens eerste rang voor het vuurwerk."

De tekst gaat onder de foto verder.

Tijdens het Silvesterdiner wordt rekening gehouden met de vuurwerkshow die plaatsvindt vanaf het Drierivierenpunt. @Het Bolwerck

Pub-dinerquiz

De activiteitenkalender trapt af op 20 november met een pub-dinerquiz die om 16.00 uur begint. Zelfgekozen groepjes van vier genieten voor 40 euro per persoon van een driegangenmenu en beantwoorden tussendoor de pubquizvragen die quizmaster Samantha stelt. De pub-dinerquiz duurt tot ongeveer 19.30 uur.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Chef-kok Dennis van der Salm werkt tijdens bijzondere dineravonden graag samen met andere Dordtse ondernemers. @Het Bolwerck

Dordtse samenwerking

Andere hoogtepunten op de kalender zijn de samenwerkingen met Dordtse ondernemers en connaisseurs. Zo is er een avond met een whiskymenu, in samenwerking met het Dordtsch Heerengenootschap der Malt Whisky. Dennis kookt dan gerechten die passen bij verschillende whisky's. En er zijn een aantal avonden in samenwerking met distilleerderij Rutte. Voor het Ruttemenu kookt de chef-kok passende gerecht waar hij soms ook de whisky in verwerkt. Datzelfde doet hij met het Biermenu, waar in samenwerking met de Dordtse brouwer Ebontree, hun verschillende biertjes aan bod komen.

www.hetbolwerck.nl


01 augustus 2022

Pak maar mee bij Aldi en afrekenen gaat vanzelf

Door Caty Kroon - Je zou het van hen misschien niet verwachten, maar Aldi heeft iets revolutionairs ontwikkeld. Zij hebben een testwinkel geopend waar je je boodschappen direct in je tas doet en gewoon kunt weglopen als je klaar bent. Niks scannen en geen rijen voor de kassa's want er zijn helemaal geen kassa's.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Intelligente Aldi

In het centrum van Utrecht is een ALDI Shop & Go testwinkel geopend. De supermarkt staat bol van kunstmatige intelligentie. Zo zijn er geen kassa's en ook geen scanapparaten want er zitten camera's in het plafond en in de schappen zitten detectoren die de bewegingen volgen van de producten die de klant kiest.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Vaag armoeiig

Wie had gedacht dat nu juist Aldi met zoiets futuristisch zou komen? Per slot van rekening hangt er rondom de Nederlandse winkels van Aldi nog altijd iets vaag armoeiigs. Oké, dat hebben ze destijds zelf in de hand gewerkt. Je kon er namelijk spotgoedkoop boodschappen doen, maar moest de artikelen wel zelf uit opengescheurde dozen klauwen. Het is hard werken om dat imago van je af te schudden.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Aldi 'Natuurlijk wel!'

Inmiddels straalt Aldi ('Natuurlijk wel!') veel meer supermarktglamour uit. Ze verkopen een aantal A-merken, meer verse groenten en fruit en dat scherpe discount-achtige is wat naar de achtergrond geraakt, hoewel het non-foodassortiment nog steeds uit de bakken puilt. Je kunt er je hart ophalen aan foute Roy Donders-achtige huispakken en lingerie uit collectie van Sylvie Meis. Sylvie Meis? Was die niet bij Hunkemöller? Klopt. Ander verhaal. Geen tijd voor.

Hopelijk is er ook een levende ziel van Aldi die je groet, of komt daar binnenkort een robot voor?

Terug naar de test-Shop & Go. Na het installeren van de ALDI Shop & Go-app stap je naar de testwinkel. De boodschappen kunnen tijdens het winkelen direct in de tas en je hoeft ook niet langs een kassa of moeite te doen met de zelfscan. De app zorgt ervoor dat de producten direct bij het verlaten van de winkel automatisch worden afgerekend met de aan je app gekoppelde creditcard. Het scannen van boodschappen is daarmee verleden tijd. Medewerkers blijven wel in de winkel aanwezig voor het bevoorraden van de schappen, het afbakken van vers brood en voor het beantwoorden van vragen van klanten. Hopelijk is er ook een levende ziel van Aldi die je groet, of komt daar binnenkort een robot voor?

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Dit is het gezicht

Het uitgekiende systeem maakt geen gebruik van gezichtsherkenning, scans van ogen of vingerafdrukken. Het maakt ook geen gebruik van andere biometrische kenmerken. Hopelijk blijft dat zo en besluiten ze niet om de eisen aan te scherpen. Je moet er toch niet aan denken dat je alleen maar de winkel in mag als je de lingerie van Sylvie Meis draagt.


18 juli 2022

Is hoge buitentemperatuur gevaarlijk voor koi?

Koi, je weet wel, van die prachtig gekleurde karpers, zijn kweekvissen die je in veel vijvers ziet. Ineens kun je je afvragen: kan zo'n koi het ook warm krijgen als er een hittegolf is? Is dat eigenlijk gevaarlijk voor deze vissen?

De tekst gaat onder de foto verder.

Koi en warm vijverwater

Koi-expert en jurylid van koiwedstrijden over de hele wereld Ruud Besems, zegt dat het vijverwater niet te warm mag worden. Dan gebeuren er namelijk vervelende dingen. Als water warm wordt, dan verliest het vermogen om zuurstof op te nemen. En je hoeft geen professor te zijn om te weten dat de koi het dan moeilijk krijgt.

De koivijver tijdens een hittegolf

Lees hier het complete verhaal dat Ruud schreef over hitte en de koivijver. Want je denkt misschien wel dat vissen gewoon wat dieper naar de bodem van de vijver gaan om daar lekker in de koelte rondjes te draaien, maar zo werkt het dus niet.


06 juli 2022

Wat eten we vanavond? Mmm… meelwormen

Door Caty Kroon - De Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) gaf deze week het voorlopige groene licht voor meelwormen voor menselijke productie in Europa. Een heugelijke dag voor de insectenteler. Maar staat de consument ook te juichen?

De tekst gaat onder de foto verder.

Deze Buffalo meelwormen schijnen naar bacon te smaken. @WikiCommons

Hoera meelwormen!

Misschien hoor je thuis nog niet direct hoerageroep als je zegt dat er vanavond meelwormen op het menu staan, zelfs al schijnen sommige soorten naar bacon te smaken. Toch zien insectentelers grote kansen voor meer consumptie. Insectenteler Ÿnsect stelt dat insecteneiwitten goed zijn voor de gezondheid en het milieu. Het bedrijf teelt in Nederland al langere tijd insecten en voor hen is de beslissing van de EFSA bemoedigend omdat ze dan sneller met hun insectenproducten de Europese markt op kunnen gaan.

De tekst gaat onder de foto verder.

@stock

Genieten van insecten

Maar willen we eigenlijk wel dergelijke dingen eten? Nou, One Poll heeft daar onderzoek naar gedaan en het blijkt dat 47% van de onervraagde Nederlanders bereid is om voedingsmiddelen te eten op basis van insecteneiwitten. Bijna de helft, dus. Dat is best veel. Volgens Ÿnsect staan Nederlanders erg open voor het idee om meer insecten te eten. Zo heeft kennelijk één op de vijf Nederlanders al insecten gegeten of andere voedingsmiddelen op basis van insecten, de meesten op vakantie in landen waar het eten van insecten gewoon is. Denk aan Thailand, China, Japan en Mexico. Ruim een derde van hen heeft ervan genoten en wil ze wel weer eten.

De tekst gaat onder de foto verder.

De Alphitobius diaperinus, ook wel piepschuimkever of tempexkever genoemd. @ WikiCommons

Lekker: Alphitobius diaperinus

De Alphitobius diaperinus is het vierde insect dat van de EFSA een positieve beoordeling krijgt voor menselijke consumptie. Producent Ÿnsect is al langer bezig met het kweken en verwerken van deze keversoort. In een aantal Europese landen kun je ze vinden in hamburgers (Zirp), graanrepen (Isaac, Zirp) en eitwitdranken (Flin, Isaac, Becrit, Row).

De tekst gaat onder de foto verder.

Vanavond eten we meelwormen, of toch maar niet? @stock

Meestal mannen

Uit het onderzoek, dat overigens onder ruim tweeduizend Nederlandse volwassenen werd gehouden, kwam ook nog naar voren dat 80% van deze ondervraagden vindt dat voedingsproducenten meer insecteneiwitten in hun producten zouden moeten verwerken. Vooral mannen schijnen grote insectenfans te zijn. Wel vindt ongeveer de helft van de respondenten dat het duidelijk op de verpakking moet staan als ergens insecten in verwerkt zijn. En, tot slot, met maar liefst 84% zijn de mannen over dit alles het meest enthousiast. Deze laatste zin laat ik nog even op me inwerken.

bron: agf.nl


11 juni 2022

Je kunt ook te veel sinaasappels hebben

Door Caty Kroon - Er komen soms berichten voorbij die ik vluchtig lees of waar ik enkel de koppen van snel. Vlug weer verder naar het volgende nieuws. Vanmorgen heb ik echter aandachtig een bericht gelezen over de sinaasappeloogst in Valencia. Lekker interessant, denk je misschien. Nou, eigenlijk wel. Maar meer nog beschamend.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Het fruit blijft aan de bomen

Wat is er aan de hand. Volgens een bericht in de Spaanse krant Levante-EMV lijkt het erop dat aan het slot van dit sinaasappelseizoen het fruit aan de bomen zal blijven hangen en niet wordt geoogst. De reden is dat de prijzen ineen zijn gestort en ze verwachten niet dat er in dit tweede deel van het seizoen voldoende afzet zal zijn voor de appeltjes van oranje.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Overlappingen tussen de rassen

Vicevoorzitter van de Valenciaanse Vereniging van Telers (Ava-Asaja) Bernardo Ferrer vertelde aan die Spaanse krant dat de telerspijzen niet gunstig zijn. Maar misschien nog belangrijker is dat er steeds overlappingen zijn tussen de opeenvolgende rassen tot de situatie dus is geëscaleerd met de laatste sinaasappels van het seizoen. De markt is gewoon verzadigd.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Helemaal uitgeperst

Nu zou je denken: toch plukken die sinaasappels want dan kun je er nog altijd sinaasappelsap van maken. Nou mooi niet, dus. Bernardo Ferrer voorspelt dat de laatste sinaasappels van het seizoen daar niet zullen eindigen want ook de markt in de sapindustrie is helemaal verzadigd en betaalt nóg lagere prijzen.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Hooguit iets eenvoudiger

Je ziet vaker van dit soort berichten. Als het oogsten meer kost dan het opbrengt en dat er zo enorm veel van alles is, dan is dat beschamend. Ik heb er geen oplossing voor, behalve misschien een tandje bewuster leven. Maar linksom of rechtsom doe je ook daar iets of iemand mee tekort. Nee, ik ga het niet hebben over dat vroeger alles beter was want dat is ook niet reëel. Hooguit was het leven iets eenvoudiger, voor mij reden genoeg om ernaar terug te verlangen. Laat ik er een calvinistisch gezegde tegenaan gooien. Die is ook van vroeger en wel reëel: overdaad schaadt.

bron: levante-emv.com/agf.nl


27 mei 2022

Spar wil weer winkel om de hoek worden en verdubbelt de verkooppunten in Nederland

Eindelijk eens een artikel gelezen met goed nieuws. Supermarktketen Spar wil weer in contact komen met de consument en heeft plannen om binnen drie jaar het aantal verkooppunten in Nederland te verdubbelen naar duizend. De bedoeling van Spar is om voor iedere Nederlander relevant te zijn.

Door Caty Kroon - Die missie van Spar doet mijn liefde voor de detailhandel goed. Toen ik het las moest ik denken aan de ‘winkel op de hoek’ die onlosmakelijk met fijne herinneringen aan mijn jeugd is verbonden. Zo’n winkel waar ze je kennen en die een belangrijk deel uitmaakt van een buurt. Heerlijk.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

De covers van 'Blijf Maar!' (uitverkocht) en 'Anders nog iets?' @Caty Groen

Over een aantal van die winkels, die vooral in de naoorlogse jaren in groten getalen het straatbeeld bepaalden, schreef ik het boek ‘Anders nog iets?’ en het inmiddels uitverkochte ‘Blijf Maar!’
Ik sprak honderden winkeliers en hun families en medewerkers en zij schetsten een prachtig en voor ouderen zeer herkenbaar beeld die de rol van de winkelier speelt in een lokale gemeenschap.
Het zal niet waarschijnlijk zijn dat Spar probeert om terug te gaan naar de papa- en mamawinkel, maar hun streven naar in contact te komen met de consument is al prima.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Behalve onbemand

Het ‘in contact komen met de consument’ is niet letterlijk van toepassing bij de onbemande winkels, waar Spar er twaalf van gaat plaatsen in hotels. Ook komen er meer onbemande verkooppunten in kantoren. Laten we dat zien als het in contact komen van consumenten onderling.
Je gaat in ieder geval ook meer Spar-punten zien in benzinestations en andere drukbezochte punten zoals campings en de campus van universiteiten. En niet te vergeten de buurtsuper, die waar ik het in mijn boeken vaak over had.

De tekst gaat onder de foto verder.

Een Spar uit de geschiedenisboeken @Sparmuseum Leiderdorp

Duizenden Sparren in tientallen landen

Spar bestaat al negentig jaar en vierde dat deze maand met 13.500 vertegenwoordigers uit vier continenten waar Spar is vertegenwoordigd. Er zijn zo’n 13.000 winkels in 48 landen. De winkels in Nederland worden gerund door franchise ondernemers.

In Dordrecht kun je op de Blekersdijk het levende voorbeeld vinden van een buurtsuper, gerund door het echtpaar Van der Laan. De winkel was een Spar en heet nu Gewoon Super, dat ook een onderdeel is van Spar en door Spar wordt bevoorraad. @ Caty Groen

bron: spar.nl


20 mei 2022

Banaan in Zuid-Korea: eenzaam maar niet alleen

Als iemand het over Zuid-Korea heeft dan moet ik altijd direct denken aan Noord-Korea. En dan dwalen gedachten al snel af naar militaire parades, nieuwslezeressen met wonderlijke intonatie en natuurlijk Kim.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Zuid-Korea is (nog) geen bananenland

Maar over Noord-Korea wil ik het vandaag niet hebben. Over Zuid-Korea wel, want ik las deze week dat ze daar de banaan hebben ontdekt. Nu kennen ze die ongetwijfeld wel, maar ze vrijwel dagelijks eten zoals bij ons heel gewoon is, doen ze daar niet. Zuid-Korea heeft niet het klimaat om bananen te telen. Nu hebben we dat in Nederland ook niet, maar toch kijkt hier er niemand van op als je dagelijks je tanden zet in een Chiquita uit Midden-Amerika. Bij ons wordt er immers van alles ingevlogen, -gereden en -gevaren.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Dole brengt de banaan in Zuid-Korea

Dole is een van de grootste producenten van bananen en ananassen. Het bedrijf heeft een scheepvaartverbinding tot stand laten komen met een plantage van Dole bananen op de Filipijnen. Dat is heel fijn want eindelijk kunnen de Koreanen nu ook verse bananen eten.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

One a Day Banana

Die bananen liggen of hangen niet als trossen in de Koreaanse supermarkt. Een Koreaans bedrijf, SSG Market, heeft namelijk een verpakking ontworpen waar bananen met vier (of zes) tegelijk in een doosje zitten. Deze One a Day Banana-verpakking gaat verspilling tegen in vergelijking met de tros bananen. Op deze manier kunnen ze niet allemaal op hetzelfde moment bederven, zoals je bij een tros bananen wel hebt en je ze dus ineens allemaal snel moet opeten.
Ervan uitgaande dat de doosjes ook duurzaam zijn, is dat nog niet zo'n gek idee van de verpakkingsbazen. Een voor een iets opeten, je zou het bijna vergeten hoe dat moet.

bron:agf


25 april 2022

Songfestivalkenner Jeroen Bootsman over Wij en Hullie

Als er iemand is die alles over het Songfestival weet, dan is het wel Jeroen Bootsman. In de aanloop naar de Eurovision Song Contest 2021, haalt hij herinneringen op aan eerdere festivals. En na dit artikel staat je nog meer leuks te wachten, daar vertellen we onderaan meer.

Mijn eerste Songfestival

Door Jeroen Bootsman - Er zijn maar weinig gebeurtenissen uit mijn jeugd die ik mezelf met plezier in herinnering breng. Een ervan is de avond van zaterdag 22 maart 1975, toen ik – zes jaar oud - getuige was van mijn eerste songfestival ooit. Teach-In deed mee voor Nederland en won overtuigend met het meeslepende Ding-a-dong.

De tekst gaat onder de foto verder.

Voor mij is het altijd een memorabele gebeurtenis gebleven, vooral ook omdat ik toen nog niet kon bevroeden dat het tientallen jaren zou duren voordat Nederland weer eens won. Maar ik heb wel ervaren dat je heel lang op zo’n mooi hoogtepunt kan teren. Al was het maar omdat er elk jaar, hoe klein, gemiddeld of groot dan ook, een kans bestaat dat zich nogmaals een Nederlands succes voordoet. Uiteindelijk moest ik wachten tot ik vijftig was. 44 jaren van pure marteling.

Vreugde en frustratie

Dat ellenlange wachten deed mijn obsessie voor het Eurovisie Songfestival alleen maar toenemen en groeide gaandeweg uit tot een permanente koorts. Het bracht niet alleen vreugde in mijn niet al te florissante leven, maar het bleek ook een bron van frustratie en teleurstelling. Dat Nederland in de jaren na 1975 veelal matig tot slecht presteerde, bleek jaar in jaar uit de opmaat tot een stevige kater. Toch bleef ik verlangen naar een nieuwe Nederlandse overwinning.

De tekst gaat onder de foto verder.

Maggie uit de startblokken

Dat Maggie MacNeal in 1980 met Amsterdam bij de start van de puntentelling zo voortvarend uit de startblokken kwam (van de eerste vier stemmende landen hadden er drie ‘douze points’ voor Nederland over) deed bij mij de hoop ontbranden. Prompt hadden de volgende drie jury’s geen enkel punt voor Nederland over. Uiteindelijk resulteerde het in een fraaie vijfde plaats, maar dat was voor mij niet genoeg. Het aanstekelijke Theater van Katja Ebstein voor Duitsland gunde ik de zege, maar op het allerlaatst ging een in mijn ogen en oren saaie Ierse ballade met de eer strijken.

Een soortgelijke situatie deed zich een jaar eerder voor. Ik was helemaal ondersteboven van de Spaanse inzending. De prachtige zangeres Betty Missiego zong – ondersteund door vier schattige kinderen – het melancholieke Su cancion. Ook de jury’s bleken onder de indruk. Spanje leek op een zege af te stevenen. Tot de Spaanse jury zelf Missiego’s overwinning torpedeerde door tien punten aan Israël te gunnen, waardoor het slijmerige Hallelujah won.

IJdele hoop doet niet leven

Hoop doet leven, maar als die jaar in jaar uit ijdel blijkt te zijn lijkt je uitzicht op betere tijden steeds verder weg. Overigens kunnen Johnny Logan en Milk & Honey met terugwerkende kracht alsnog op mijn waardering rekenen. Hun optredens door volwassener ogen bekeken, kan ik hun overwinningen begrijpen en eigenlijk ook wel terecht vinden.

De tekst gaat onder de foto verder.

Toch zorgt het Eurovisie Songfestival al decennialang bij mij voor zeer uiteenlopende emoties. Zo heb ik herinneringen aan de jaren waarin Nederland zelden serieus meedong naar de overwinning en andere favorieten (Ofra Haza, Linda Martin) het nét niet werden. De door mij zo verafschuwde winst van Nicole, door mij beschouwd als preuts EO-tutje met een verschrikkelijke hymne van Ralph Siegel. Gerard Joling en Justine Pelmelay, die op het eind vocaal de mist in gingen. Het povere resultaat van het door mij o zo bewonderde damesduo Maywood. De twee festivals die ik nooit live zou aanschouwen: 1985 (voor straf) en 1993 (kabelbreuk dankzij de buren).

Nog meer onverteerbaar

Oók onverteerbaar: Vulcano, die twee jaar op rij net niet de Nederlandse inzending mocht zijn. Nooit weten we hoe Rob Janszen met het schitterende Net als een kind zou hebben gescoord. In het kielzog daarvan: Zintuigen van Claudia Nelson, Mijn hart kan dat niet aan van Frederique Spigt, Ze kwamen overzee van Nubia en Daniëlle van Montezuma’s Revenge. In het bijzonder geldt dat – dankzij de er een potje van makende jury’s van het Nationaal Songfestival – voor twee overrompelende, zeg maar gerust uiterst kansrijke liedjes in 1981 en 1982. Marionette van Maribelle en Fantasy Island van The Millionaires eindigden met weinig verschil op een tweede plaats, ten gunste van kansloze missies als Het is een wonder van Linda Williams en Jij en ik van Bill van Dijk. In mijn ogen fatale blunders, hoewel zij vermoedelijk toch niet opgewassen zouden zijn geweest tegen respectievelijk Bucks Fizz en Nicole.

De tekst gaat onder de foto verder.

Wil je me woest hebben

Er is één songfestival dat mij na meer dan dertig jaar nog steeds met woede vervult, namelijk de editie van 1991. Een regelrecht rampjaar! En dat heeft alles te maken met de bijna surrealistische uitslag van 1969, toen maar liefst vier landen de eerste plaats moesten delen. Zo’n idioot scenario mocht zich nooit meer voordoen, dus werden de regels aangepast voor het geval meerdere landen hetzelfde aantal punten zouden scoren.
Die aanpassing bleek funest voor uitgerekend zangeres Amina, die voor Frankrijk met een pakkende, originele en atypische songfestivalbijdrage van alle kandidaten het hoogste aantal punten wist te behalen. Met een doeltreffende en verleidelijke glimlach pakte Amina direct de camera. Haar exotische presence, de traditioneel klinkende vocale uithalen en een geraffineerde act – waarin haar sjaal een hoofdrol speelde – deden de rest. Amina zou die avond met Le dernier qui a parlé het laatste woord hebben. Daar was ik rotsvast van overtuigd. Kat in het bakkie.

Maar vlak voor het optreden van Frankrijk was het de beurt aan Zweden. Wervelwind Carola zong met souplesse Fangad av en stormvind en pakte de jury’s in met een gelikt optreden, door BBC-commentator Terry Wogan omschreven als ‘Not a great song, but probably the perfomance of the night’. Diezelfde Wogan omschreef Amina’s lied als ‘a most unusual song’.

Man man die puntentelling

De puntentelling valt het best te omschrijven als een chaotische thriller. De presentatoren – San Remo nachtegaaltjes Gigliola Cinquetti en Toto Cutugno – maakten er een linguïstisch potje van, door voortdurend ongecoördineerd Engels, Frans en Italiaans door elkaar heen te kwekken. Dit tot ergernis van de notaris, die meermaals moest ingrijpen en zo tegen wil en dank een belangrijkere rol dan gebruikelijk kreeg. Nooit eerder was het scorebord zo weinig in beeld, in tegenstelling tot de green room. En dan was de verdeling van de punten ook nog eens hoogst onvoorspelbaar. Zes landen bleven elk lang kans maken op de eindzege. Wogan vatte het als volgt samen: ‘A bit of a farce, not helped by the foolishness of certain people on the stage.’

Na een uurtje kwam de apotheose van deze martelgang. ‘It’s a draw, it’s a draw!’, schreeuwde Wogan. Frankrijk en Zweden hadden allebei 146 punten vergaard. Wat nu? Nog één keer deed de notaris van zich spreken. En wat bleek: uitgerekend het zwakste nummer had meer topscores bijeen gesprokkeld. Carola sprong uitzinnig in het rond, terwijl Amina met flair en elegantie haar verlies leek te erkennen.

De tekst gaat onder de foto verder.

Hup European Broadcasting Union

31 jaar later voel ik nog steeds de door merg en been gaande bitterheid van dit gruwelijke verlies. Om met één punt verschil te verliezen – zoals Scott Fitzgerald drie jaar eerder was overkomen, ten gunste van Celine Dion – leek me dan nog minder erg. Voor mij blijft Amina de morele winnaar van 1991. En daarom doe ik vanaf deze plek een hartstochtelijke oproep aan de EBU (European Broadcasting Union) om met de hand over het hart te strijken en Frankrijk met terugwerkende kracht alsnog tot medewinnaar van dit festival uit te roepen.

Dat kan toch best?

Want wat is er nou eigenlijk op tegen als meerdere landen de zege delen? De situatie die zich in 1969 voordeed, was uniek en op zichzelf staand. Daarna is in 66 jaar songfestival nog maar één keer een vergelijkbare situatie voorgevallen. De huidige vorm van de puntentelling in aanmerking genomen, zal het niet snel nog een keer gebeuren. Met één van de meest memorabele momenten van het songfestival ooit op mijn netvlies – een prachtige close-up van een verleidelijk lachende Amina tijdens de laatste noten van haar schitterende liedje – wil ik de EBU nederig doch nadrukkelijk smeken het laatste woord te nemen en zo het gelijk aan haar zijde te krijgen. Merci!

Vanaf 26 april geeft Jeroen Bootsman op deze site iedere dag een ultrakorte recensie over ieder deelnemend liedje aan het Eurovisie Songfestival 2022. Veertig landen strijden in Italië om de mooiste song van het jaar. De rubriek Recensie Songfestival 2022 op deze site wordt vanaf nu dagelijks aangevuld met deelnemende liedjes. Zondag 8 mei is onze rubriek helemaal compleet zodat je beslagen ten ijs komt als de eerste Eurovisie uitzending begint.

Eurovision Song Contest 2022 is vanaf dinsdag 10 mei te zien op NPO1 en begint om 21.00 uur.


22 april 2022

Volgens Ruud is de Showa de meest stoere koi

Vaste bezoekers van deze site weten dat Ruud Besems met regelmaat een artikel aanlevert over het houden van koi. Deze karpers zijn niet alleen zijn passie, ook in professioneel opzicht moet je hem (Ruud, dus) niet onderschatten.

De tekst gaat onder de foto verder.

Ruud (l) met andere leden van de

De man met het clipboard

Ruud Besems reist de hele wereld over om te jureren bij koiwedstrijden. Ook in het land van herkomst van de koi, Japan, is hij een graag gezien en gewaardeerd jurylid. Voor mensen die totaal geen verstand hebben van koi (daar ben ik er dus een van), legt hij met regelmaat uit hoe het nou precies zit met het houden van die vissen.

Showa, niet b

Onlangs verscheen op zijn website een stukje over de Showa. Daar had ik dus nog nooit van gehoord. Het blijkt echter dat deze koi drie kleuren heeft: zwart, rood en wit. Als je zijn artikel leest, dan kom je niet alleen te weten waarom de Showa de favoriet is van Ruud, maar krijg je ook nog een interessant lesje geschiedenis.

Klik hier om naar het artikel te gaan.


17 januari 2022

Kijk eens hoe schitterend een sanke is

Door Caty Kroon - Als je niet thuis bent in de 'karperwereld' dan heb je misschien nooit eerder van het woord sanke gehoord. Ik wist in ieder geval totaal niet wat het betekende, totdat ik 'koigek' Ruud Besems leerde kennen.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Japanse Rotterdammer

Ruud Besems weet alles over koi. Ik durf zelfs te wedden dat hij er meer van weet dan de gemiddelde Japanner, en dat is heel wat voor een Rotterdammer. Ruud is namelijk een wereldwijd gerenommeerd jurylid van koiwedstrijden. Het houden van koi en ze laten deelnemen aan wedstrijden is een liefhebberij die overal wordt uitgevoerd en Ruud reist dan ook met regelmaat de wereld over om op koiwedstrijden te jureren. Althans, dat deed hij in het pre-coronatijdperk. Samen met alle andere koiliefhebbers wacht ook hij op betere tijden.

De tekst gaat onder de foto verder.

Dit is een sanke

Voor leken (zoals ik) schrijft Ruud met regelmaat over koi en alles wat daarmee samenhangt. Onlangs gaf hij op zijn website uitleg over wat nu precies een sanke is en hij vertelt ook over de geschiedenis van deze koi. Heel kort door de bocht: een sanke is een koi die uit de kleuren wit, rood en zwart bestaat. Als je het artikel gelezen hebt, begrijp je ook waarom de sanke op de foto's bij zijn artikel zo mooi zijn en alle reden hebben om in de prijzen te vallen.
Lees hier het hele artikel.


28 december 2021

De mooiste kohaku is als een missverkiezing

We kunnen ons voorstellen dat je het niet dagelijks over een kohaku hebt. Heel eerlijk gezegd hadden we er nog nooit over gehoord, maar voor Ruud Besems hoort de kohaku helemaal bij de familie. Nou ja, in overdrachtelijke zin dan.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Om te winnen moet een kohaku een hagelwitte ondergrond hebben met rode afgebakende patronen. Als je dat weet, dan kun je op deze foto's al zien wie de meeste kans maakt.

Wit met rode patronen

Een kohaku is een witte koi met rode patronen. Zo, dat weten we dan nu gelukkig. Ruud Besems, het officiële jurylid dat de hele wereld over reist om koiwedstrijden te jureren, kan veel vertellen over de kohaku. Als je leest waar hij bij het jureren op let, zie je zo'n koi ineens met heel andere ogen. Op zijn website vertelt Ruud over de geschiedenis van de kohaku. Ook lees je er dat deze koi, wil je er wedstrijden mee winnen, een hagelwitte ondergrond moet hebben (op zijn Japans: als vers gevallen sneeuw). Bovendien zou het ook nog mooi zijn als die rode patronen aan een aantal voorwaarden voldoen.

Heb je het artikel gelezen, dan snap je ineens waarom sommige koi dus wel in de prijzen vallen en andere niet. Eigenlijk is het beoordelen van de mooiste kohaku als een missverkiezing, zegt Ruud.

Lees hier het volledige artikel.


27 december 2021

Ho Ho Ho wordt Ha Ha Ha in kijkcijferlijst

Door Caty Kroon - Je zal maar programmamaker zijn en aan het einde van het jaar ontdekken dat een vier uur durend beeld van een haardvuur hoger in de kijkcijferlijst staat dan jouw uitzending.

Sinds eerste kerstdag is er een nieuwe standaard waaraan programmamakers het succes van hun uitzendingen kunnen afmeten meten: Het Haardvuur. SBS6 zond op eerste kerstdag (Ho Ho Ho) vier uur lang het beeld uit van een knappend haardvuur. En wat denk je? De haard kwam in de Top 25 van de Stichting KijkOnderzoek (SKO) omdat er maar liefst 1,7 miljoen mensen minimaal één minuut op het haardvuur hadden afgestemd (Ha Ha Ha). Rond 20.30 uur keken er 400.000 mensen.

De tekst gaat onder de Top 25 verder.

Koude rillingen over Het Haardvuur

Het Haardvuur had een gemiddeld aantal kijkers van 281.000. Een hoeveelheid waar een aantal mensen best jaloers op zullen zijn. Vorig jaar werd op deze tijd op SBS6 de Disney-film Frozen uitgezonden, die zo'n 40.000 kijkers minder trok. Ook bij Johnny de Mol zullen de koude rillingen over de rug lopen als hij ontdekt dat Het Haardvuur meer kijkers (+6.000) trok dan zijn eigen talkshow daags ervoor. Dat gezegd hebbend is het natuurlijk wel te prijzen dat er programmamakers zijn die in ieder geval hun nek uitsteken om te proberen een goed programma te maken.

De tekst gaat onder de foto verder.

De straten van Dordrecht

In Dordrecht kun je bij de stadsomroep urenlang kijken naar de beelden van een webcam die op het dashboard van een auto is gemonteerd. De auto rijdt over Dordtse wegen en door Dordtse straten en ze zetten die autobeelden aan op het moment dat er geen reguliere uitzending is. Er wordt niets gezegd, je kijkt alleen met de chauffeur mee alsof je op de passagiersstoel zit. Een medewerker van de omroep vertelde me dat dit hun best bekeken programma is. Ze krijgen er ook de meeste post over, vaak van mensen die vragen of ze eens mogen meerijden in de auto.

Wat ik me afvraag is dit: zegt dit alles nu iets over de makers van dergelijke programma's of over de kijkers die dit hooglijk waarderen? Daar ben ik dus nog niet uit, al roep ik ondertussen wel naar alle mensen die hun best doen om mooie televisie te maken: houd moed!


15 december 2021

Koi jurylid Ruud Besems over al die Japanse richtlijnen

Ruud Besems vertelt in zijn artikel dat je niet zomaar ZNA-jurylid wordt. Op zijn website schrijft hij: Vanuit Japan worden er een heleboel spelregels bepaald. Met behulp van deze regels kun je door middel van een puntensysteem bepalen welke koi nu eigenlijk het beste (het mooiste) is. Omdat mooi zijn een subjectief gegeven is, zijn deze regels echt noodzakelijk.

 

Wat is nou eigenlijk een mooie koi?

Een beginnend hobbyist laat zich vaak als eerste verleiden door het patroon van een vis, weet Ruud. Volgens de regels uit Japan is de lichaamsbouw echter belangrijker dan het patroon. Persoonlijk vind ik, als jurylid én als hobbyist, dat je eerst zou moeten bepalen wat je wilt in de hobby. Wil je gewoon lekker genieten van je eigen vissen bij je eigen vijver? Waarom zou je je dan druk maken over de Japanse richtlijnen? Dan zou ik zeggen: koop lekker wat jij mooi vindt. Jij moet er tenslotte elke dag naar kijken. Wil je echter mee gaan spelen op koi shows dan wordt het natuurlijk een heel ander verhaal. Dan zul je mee moeten gaan met de Japanse richtlijnen en moeten gaan denken als een jurylid.

Klik hier om het hele artikel te lezen.


26 november 2021

Het is Black Friday, niet Black November

Door Caty Kroon - Wij Nederlanders zijn op veel vlakken een merkwaardig volkje. Met tradities en feesten vind ik ons bijvoorbeeld nogal mankerend. Voor zover ik weet zijn veel van de jaarlijkse feesten die wij traditie noemen nageaapt uit het buitenland. Dat geeft niet, maar het is misschien wel de reden dat we er gewoon niet zo goed in zijn. Omdat we het niet zelf hebben bedacht. Wel zijn we goed in zakendoen rondom die feesten. We spreken immers niet voor niets over Hollandse handels'geest'. Die 'geest' zit in ons. We kunnen enorm kruidenieren. Daarom hebben we hier in Nederland geen Black Friday, maar Black November.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Moederdag en Vaderdag: blij dat het weer voorbij is

Moederdag en Vaderdag zijn bedacht in Amerika, Halloween is van oorsprong Iers en Schots en Sinterklaas komt uit Turkije (of toch Griekenland?). Het zijn allemaal feesten waar we deep down weinig mee hebben. Een aantal mensen zal verontwaardigd roepen dat Moederdag en Vaderdag toch diep verankerd ligt in de Hollandse traditie. Dat kan zo zijn, maar wie van de lezers durft hardop te zeggen dat hij blij is als die jaarlijkse zondagse verplichting er weer op zit?

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Niet bloedfanatiek met Halloween

En Halloween is ook niet bepaald een feest dat bloedfanatiek op touw wordt gezet om de kinderen te laten griezelen met ouders die vrij nemen om te helpen pompoenen uit te hollen of wekenlang achter de naaimachine zitten om enge kostuums te maken.

Het sinterklaasfeest is zo'n beetje de enige traditie die in Nederland redelijk ingeburgerd was. Maar iedereen voelt op zijn roe en mijter aan dat de sint zoals we die kenden op zijn retour is. We zijn onze onschuld (of naïviteit) kwijt en het feest is verworden tot een deugkramp.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Pinksteren, wat was dat ook alweer?

Gek genoeg is er niets mis met onze handelsgeest rondom feestdagen. Bij mijn weten zijn we een van de weinige landen dat een tweede christelijke feestdag kent: tweede kerstdag, tweede paasdag en tweede pinksterdag. Met dat laatste feest weet ook bijna niemand raad, behalve dat je het kunt associëren met twee vrije dagen. Die tweede dag was vooral het feest van de meubelboulevard.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Black Friday maar dan langgerekt

En Black Friday? Daar doen we in Nederland niet echt aan zoals het hoort. Hier heb je over het algemeen geen kortingsdag op vrijdag, maar zijn er vele dagen achtereen waarop je Black Friday-korting kunt krijgen. Dat ontkracht natuurlijk wel die ene speciale dag in het jaar. Voor wie het niet weet (en dat zijn er meer dan je denkt, vermoed ik): even een korte uitleg wat Black Friday nu eigenlijk is.

Black Friday komt uit Amerika en is de dag na de Amerikaanse nationale feestdag Thanksgiving dat altijd iedere derde donderdag in november wordt gevierd. Tijdens Black Friday kun je in Amerika enorm veel artikelen kopen met belachelijk hoge kortingen. Veel winkels gaan extra vroeg open en niet zelden ontstaat er al midden in de nacht een rij wachtenden voor een warenhuis. Black Friday luidt hiermee het seizoen in voor de kerstaankopen en veel Amerikanen hebben vaak een vrije dag.
De naam Black Friday gaat terug naar het jaar 1869 toen in Amerika financiële paniek uitbrak op de beurs bij speculanten in goud, ook wel de goudcrash genoemd.

Van dergelijke hoge kortingen zou de Nederlandse handelsgeest spontaan aan de beademing moeten

In Nederland werd sinds ongeveer 2015 het begrip Black Friday bekender. Je kunt dan allerlei artikelen met korting kopen, maar niet zo spectaculair als in Amerika en ook wel Engeland. Daar kun je soms een stofzuiger kopen voor 1 dollar of hebben artikelen een korting van 75% of meer. Van dergelijke hoge kortingen zou de Nederlandse handelsgeest spontaan aan de beademing moeten. Nee, Black Friday is prima, maar het moet niet te veel kosten.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Black Friday aanbiedingen, stunts, weekends, deals. Huh?

Om toch voldoende omzet te halen gaan we in Nederland niet sensationeel stunten, maar verlengen we eenvoudig de tijd dat we de artikelen in de reclame hebben. Zodoende kun je al weken voordat het Black Friday is 'profiteren' van Black Friday aanbiedingen, stunts, weekends, deals en meer van die benamingen. Het haalt het niet bij de echte Black Friday, die gewoon op Friday hoort te zijn.
Wel laten we op de Black Friday-kortingen soms onze Nederlandse kruideniersgeest los door artikelen eerst duurder te maken en ze daarna tijdens Black Friday in de aanbieding te doen. En zo polderen we in Nederland net zo lang totdat 'Black Piet' een bleekneus is en Black Friday een grijze maandagochtend. Tradities, wie houdt er niet van?


15 november 2021

De naam Evergreen Top 1000 dekt de lading niet meer

Door Jeroen Bootsman - Het einde van het jaar komt in zicht en dat betekent dat de lijstjesterreur weer op het punt van losbarsten staat. Zo stond NPO Radio 5 afgelopen week in het teken van de Evergreen Top 1000 Stemweek. Luisteraars werden tot vervelens toe opgeroepen hun stem uit te brengen voor deze ranglijst die vanaf komende maandag 22 november tot en met vrijdag 26 november wordt uitgezonden.

Een aanzienlijk deel van de liedjes die in de uiteindelijke lijst terecht zullen komen, was al in diverse programma’s te horen om de zwevende kiezer op weg te helpen. Per persoon mogen maximaal dertig stemmen worden uitgebracht met minimaal vijf uit een door de muziekredactie gedicteerde keuzelijst. Daarnaast mogen er tot tien eigen keuzes worden ingediend.

De tekst gaat onder de foto verder.

Evergreen Top 1000 en Top2000 recycle

Bij de NPO geldt een strak beleid ten aanzien van de muziek die de presentatoren op de radiozenders mogen laten horen. Het is nog net niet het algoritme van de muziekcomputer die bepaalt welke plaatjes er gedraaid worden. Muziekredacteuren nemen de dj’s alle creativiteit uit handen door met strakke hand de playlists samen te stellen. Een veeleisende baan kan dat nauwelijks zijn. NPO Radio 2 en NPO Radio 5 lijken gedurende het hele jaar respectievelijk de Top2000 en Evergreen Top 1000 te recyclen. Daar komt ook nog eens bij dat het muzikale geluid van NPO Radio 5 steeds meer lijkt te verschuiven in de richting van NPO Radio 2. Het gevolg: minder variatie, nog meer eenheidsworst.

De tekst gaat onder de foto verder.

Laat Nostalgia bij Radio 5 maar weg

NPO Radio 5 begon ooit als Radio 5 Nostalgia. De zender richtte zich op mensen die de jaren vijftig bewust hebben meegemaakt. Natuurlijk verloop maakt deze doelgroep minder interessant, dus is vijf jaar geleden het woord ‘Nostalgia’ uit de naam verdwenen en doen de vijftiger jaren niet echt meer mee. Laat staan wat daarvóór kwam. Liedjes als Swanee (1920) van Al Jolson en Breng eens een zonnetje onder de mensen (1936) van August de Laat deden in de eerste edities (de lijst begon in 2008) nog volop mee, maar zijn inmiddels geruisloos verdwenen.

De tekst gaat onder de foto verder.

White Christmas wordt Roller Coaster

Om illustere namen als Bing Crosby, Vera Lynn en Glenn Miller kon men blijkbaar nog niet heen, maar het lijkt slechts een kwestie van tijd voordat ook zij in de vergetelheid geraken. Om plaats te maken voor bijvoorbeeld Roller Coaster van Danny Vera (de nummer 1 van vorig jaar, ook in de Top 2000!) en Door de wind van Miss Montreal. Nummers die afkomstig zijn uit respectievelijk 2019 en 2020.
Prima liedjes, niets mis mee, maar dergelijke eigentijdse fratsen ondergraven wel sterk het principe van de Evergreen Top 1000. De definitie van evergreen: een liedje dat door de jaren heen onverminderd populair blijft. Grote kans dat dit voor voornoemde nummers in de loop der jaren ook gaat gelden, maar nu zijn ze zo vers dat je simpelweg nog niet van evergreens kunt spreken. Ik denk zelf dan toch meer aan nummers als White Christmas, We’ll meet again en Moonlight Serenade, maar, zoals gezegd, die zullen met de verjonging langzaam uit ons collectief bewustzijn verdampen. Ik vind het zeer betreurenswaardig.

De tekst gaat onder de foto verder.

Foto (r) Tineke de Nooij @ Dingena Mol

Koffie, koffie, lekker bakkie koffie

De tijd dat Koffie, koffie, lekker bakkie koffie van Rita Corita te horen was, lijkt nog maar zo kort geleden. Maar helaas is de verjongingsdrift een pandemie die in Hilversum al jaren slachtoffers maakt. Zo is recent Tineke de Nooij vakkundig weggebonjourd. De veterane presenteerde acht jaar lang elke werkdag een programma op NPO Radio 5. Vervolgens mocht ze enkel nog op vrijdag en zaterdag en niet lang daarna bleef alleen de zaterdag over. Onlangs maakte de inmiddels tachtigjarige haar allerlaatste TinekeShow, officieel onder het mom van 'meer vrije tijd' en 'lekker reizen nu het nog kan'. Nu zal ik Tineke persoonlijk niet zo heel erg missen, maar het verdwijnen van dergelijke monumenten houdt niet automatisch in dat ier ets van vergelijkbaar statuur voor in de plaats komt.

De tekst gaat onder de foto verder.

Wie iets anders wil horen

Wat wel gebeurt is dat gemakzucht steeds meer lijkt te regeren op de radiozenders van de NPO; een muziekfabriek waar de dictatuur van de grootste gemene deler het laatste woord heeft. Wie eens iets anders wil horen, kan eigenlijk alleen nog maar uitwijken naar De Sandwich en Andermans Veren, zondagochtend van 09.00 tot 12.00 uur op NPO Radio 5.

Eenheidsworst alom en toch blijf ik erin happen door te luisteren naar de Evergreen Top 1000. Want eerlijk is eerlijk: er staat nog net genoeg muziek in die je niet vaak genoeg kunt horen. Een feit waar in Hilversum tegenwoordig wat al te makkelijk misbruik van wordt gemaakt. Want de muziekcomputer is, eenmaal zorgvuldig door mensenhanden geprogrammeerd, geduldig.

De Evergreen Top 1000 wordt maandag 22 t/m vrijdag 26 november 2021 dagelijks tussen 06.00 en 20.00 uur uitgezonden op NPO Radio 5 en gepresenteerd door Bert Haandrikman, Hans Schiffers, Daniel Dekker, Bert Kranenbarg, Manuela Kemp, Henkjan Smits en Corné Klijn.


05 november 2021

Ruud Besems en de Young Holland Koi Show

Als er iemand is die alles weet over koi en koi shows, dan is het Ruud Besems wel. Vandaag vertelt hij iets over de Young Holland Koi Show. Dat is  wel een beetje bijzonder want zo 'young' is Ruud zelf eigenlijk niet meer en toch kan hij er van alles over uitleggen. We moeten wel bekennen dat hij enorm jong van hart is. Dat scheelt, natuurlijk.

Huh? De Young Holland Koi Show?

Door Ruud Besems - Ik heb toch al eens eerder gelezen over de Holland Koi Show, vraag je je misschien af? Dat klopt, de 'gewone' Holland Koi Show bestaat ook in een vereenvoudigde versie voor, de naam zegt het al, jonge koi. Ik ga het je in dit artikel verder uitleggen.

Laten we beginnen met het allemaal weer nog ingewikkelder te maken…
De officiële naam van deze show is: The Zen Nippon Airinkai Nishikigoi Vereniging Nederland All European Young Holland Koi Show. Dat is een beste mond vol maar minder moeilijk dan nu op het eerste gezicht het lijkt. De naam komt allereerst voort vanuit de overkoepelende vereniging die er wereldwijd op toeziet dat de landelijke verenigingen shows volgens de in Japan opgestelde regels navolgen.

De tekst gaat onder de poster verder.

@ Pure Art

Een koi hoeft niet persé jong te zijn

Nishikigoi Vereniging Nederland is het Nederlandse chapter en de organisator van deze Young show. Het All European staat ervoor dat de koi die op deze show de eerste prijs wordt meteen gezien wordt als de Europees kampioen, dit omdat de Young Holland Koi Show gezien wordt als de eerste en momenteel meest toon aangevende in Europa. Het woordje Young is vrij duidelijk al zit daar wel enige nuance in. Een koi hoeft niet persé jong te zijn om te mogen deelnemen de limiet is gesteld op lengte. Dit komt omdat het heel erg moeilijk, zo niet onmogelijk is, om de leeftijd van een koi vast te stellen.

Klik hier om verder te lezen.


21 oktober 2021

Weten we straks nog hoe iets hoort te smaken?

Al in de zomer kun je in supermarkten de eerste kruidnoten ontdekken. Oscar de Lange is opper kruidnotenbaas. Zijn bedrijf Van Delft is namelijk marktleider in kruidnootjes. En hij vertelde iets opmerkelijks.

Het hele jaar door

Van Delft maakt niet alleen kruidnootjes als Sinterklaas in het land is. Je kunt ze het hele jaar door kopen in een van hun vijftien winkels, maar de piek in de verkoop ligt toch wel aan het einde van het jaar. Van Delft maakt pepernoten en kruidnoten in maar liefst vijftig verschillende smaken. Aan nu.nl vertelde directeur Oscar de Lange dat Nederlanders best bereid zijn geld uit te geven voor de lekkernij. Naar verwachting zal de omzet van de totale kruidnotenbusiness dit jaar ongeveer 36 miljoen euro zijn, een miljoen euro meer dan vorig jaar. Dat betekent overigens niet dat we meer kruidnoten hebben gegeten, maar van een bepaalde soort die twee keer zo duur is.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Meer chocoladekruidnootjes dan de 'gewone'

De Van Delft-baas legde uit dat er steeds meer chocoladekruidnoten worden verkocht. Die zijn twee keer zo duur dan de gewone. Voor het eerst dit jaar zijn er meer chocoladekruidnoten verkocht dan de gewone naturel. Dat is een opmerkelijke ontwikkeling.

Het is niet de eerste keer dat in ons eetpatroon een variant het wint van het origineel. Toen ik gisteren bij Albert Heijn liep, ontdekte ik twee mudvolle kasten van Van Delft. Behalve de chocoladekruidnoten zag ik planken vol andere smaken zoals kruidnoten met karamelsmaak, disco dip, stracciatella, cheescake en nog veel meer.
Voor de 'ouderwetse' kruidnoot, al dan niet met roomboter gebakken, moest ik bijna languit op de grond gaan liggen want die stonden op de onderste plank. Misschien wegens gebrek aan belangstelling.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Meesterbanketbakker Cees Holtkamp (l) maakt voor Ersin Kiris van de Keuringsdienst van Waarde de originele banketbakkersroom en laat hem proeven hoe dat smaakt. @ Keuringsdienst van Waarde / KRO-NCRV

Hoe was het ook alweer?

Als nou die chocoladekruidnoot het nieuwe normaal gaat worden, weet over een aantal jaren niemand meer hoe de kruidnoot ooit was. Dat is overigens niet alleen het mogelijke lot van kruidnootjes. Er zijn ontelbaar veel dingen die we lekker opeten, maar van een andere smaakoorsprong zijn. Het is een van de redenen waarom ik vaak geniet van het tv-programma Keuringsdienst van Waarde. Daar werd onlangs banketbakkersroom nader bekeken. Patissier Rudolf van Veen en meesterbanketbakker Cees Holtkamp maakten originele banketbakkersroom door pudding te koken van onder meer volle melk en een vanillestokje. Ook werden kant-en-klaarpoeders uit de supermarkt bekeken. Je weet wel, zo'n zakje waar alleen maar water bij hoeft. De poeders hadden niet veel meer met de natuurlijke vanillesmaak te maken en zag bovendien zo geel als een markeerstift. Kennelijk wil de gebruiker dat want vanille wordt geassocieerd met geel en dus kan het niet knallend genoeg zijn.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Bijzondere winnaar banketbakkersroom

Een smaakpanel kreeg puddingbroodjes geserveerd met room van verschillende merken, inclusief de vers gemaakte door Rudolf van Veen. En wat blijkt? De knalgele flats uit een zakje stond met stip bovenaan, tot verbijstering van beide bakgrootmeesters. De smaak van veel mensen is gewend geraakt aan de tompoezen van de Hema of de andere bordkartonnen varianten uit de supermarkt. Ze denken dat het zo hoort. De bleekgele vulling van echte banketbakkersroom wordt vaak al op voorhand terzijde geschoven. Zou in de toekomst iemand nog weten hoe echte banketbakkersroom smaakt?

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Pizza met ananas. Huh?

En zo kan ik nog wel even doorgaan: had iemand bijvoorbeeld ooit kunnen denken dat er pizza's zouden inburgeren waar ananas op zit? Waarom zit er knoflook in mijn plakje achterham? Waarom noemen we kaas met grote gaten Emmentaler, terwijl die kaas toch echt een specifieke smaak heeft.

Niet meer naar de oertijd

Begrijp me goed, ik wil niet terug naar de oertijd met bessen op een tinnen bord en hangop in het schuurtje. Sommige dingen uit een pakje en zakje zijn zelfs lekkerder dan wanneer je dat zelf probeert te maken, maar van een aantal smaken zou ik het zonde vinden als straks niemand meer weet hoe de oorsprong proefde.

Bekijk hier het filmpje van de Keuringsdienst van Waarde over banketbakkersroom.


18 oktober 2021

Bonsai shows laten zien waar kleine boompjes groot in kunnen zijn

Ruud Besems, je weet wel, degene die alles weet over koi, kwam eens per ongeluk terecht op een show van bonsai. Dat zijn dus die Japanse boompjes. Hij ontdekte zo'n bonsai show tijdens zijn reis in China waar hij was vanwege koi shows. Wist je dat mensen grif 750.000 euro of meer neerleggen voor een bonsai?

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

De gekte voor je liefhebberij

Behalve het Japanse element dat aan zowel bonsai als koi zit, ontdekte Ruud dat er nog meer zaken zijn die overlappen. Al was het alleen al de 'gekte' die iemand kan hebben voor zijn liefhebberij. Ruud, die er zelf niet raar van opkijkt als mensen tienduizenden euro's en meer voor een sierkarper betalen, was toch wel onder de indruk van zo'n bonsai show.

Lees hier het hele artikel.


11 oktober 2021

Waarom zijn er eigenlijk koi shows?

Wie het houden van koi als hobby heeft, neemt misschien ook wel graag deel aan shows. Maar waarom zijn er eigenlijk koi shows?

De tekst gaat onder de foto verder.

Ruud Besems (tweede van rechts) reist de hele wereld over om te jureren bij koi wedstrijden. @ besems.eu

Ruud Besems weet alles over de fraaie siervis en is wereldwijd jurylid. Hij legt op zijn site uit waarom je vindt dat jouw koi de allermooiste is. Je kunt het een beetje vergelijken met de shows van honden en katten. Maar ja, zo'n vis kun je natuurlijk niet aan een lijntje meenemen naar de andere kant van het land, laat staan de grens over. Lees hier het hele artikel.


27 september 2021

'Jij ook gelukkig nieuwjaar' op anderhalve meter

De wetenschap beleeft interessante tijden. Niet alleen zijn er volop virussen te onderzoeken op hun gedrag, ook het gedrag van mensen is op dit moment de moeite waard nader te bestuderen. Want die 1,5 meter strekt verder dan je denkt.

De anderhalvemetermaatregel is losgelaten. Zaterdag zag je in het NOS-journaal uitzinnige mensen hutjemutje dansen op de bar van een Rotterdamse club. In een ander programma bekende journalist Wouke van Scherrenburg dat ze huiverig is om met een bordje eten aan te schuiven bij een bomvolle restauranttafel. Ze deed het toch, net zoals waarschijnlijk de meeste mensen straks weer op minder dan een armlengte bij je vandaan staan of zitten.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Een nieuwe gewoonte

Henk Aarts is hoogleraar gedragswetenschappen aan de Universiteit Utrecht. Daar onderzochten ze twintig weken lang of mensen een nieuwe gewoonte kunnen opbouwen. En dat schijnt te kunnen, vertelt hij aan nu.nl. In het begin willen ze er niet aan, daarna zijn ze eraan gewend. Afstand houden kun je ook weer gemakkelijk afleren, vooral omdat we van nature niet van die afstandsmensen zijn. Zeker niet in Nederland waar we bovenop elkaar leven.

Anderhalvemeter: fijn

Het is wel zo dat een groep kwetsbare mensen en mensen die om andere redenen afstand willen houden, die gewoonte niet wil afleren. Ze voelen zich prettiger bij ruimte om zich heen. Aarts denkt dat het geven van een hand niet zo gemakkelijk meer terugkomt, laat staan de drie kussen die daar vroeger vaak aan vast zaten.

Wat een domper voor mensen die graag feliciteren en gelukkig nieuwjaar wensen

Wat een heerlijkheid moet het zijn voor mensen die een hekel hebben aan feliciteren en gelukkig nieuwjaar wensen. En wat een domper voor de mensen die dat zo graag doen. Collega's bijvoorbeeld, die gretig nieuwjaarszoenen uitdelen op het werk. Trouwens, de kans dat er een complete afdeling aanwezig is binnen een bedrijf, is sowieso al een stuk afgenomen. Aarts denkt dat als de groep mensen die handenschudden niet meer nodig vindt groot genoeg is, dit niet meer in de gewoonte van de mensen terug komt. En geen hand betekent ook geen smakkers. Toch?

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Hier is de hug

Er lijkt wel langzaam iets anders voor in de plaats te komen en dat is de hug. Het gaat sommigen nog wat onwennig af, maar het werkt veelal zo: je spreidt overdreven wijd beide armen, alsof je een eeuwenoude eik moet omhelzen à la prinses Irene. Daarna omhels je je doelwit met totaal afgewend hoofd. De bedoeling is dat de ander ook het hoofd wegdraait en even, niet te lang, de armen om je heen slaat. Het is overigens niet de bedoeling dat de omhelzer het leven uit je perst. Grote kans dat dit de nieuwe 'Jij ook een gelukkig nieuwjaar' wordt. Overigens hoort de hug niet bij een officiële begroeting. Je kunt dus niet een vreemde tegen je aan drukken en zeggen: 'Goedemiddag, ik zal me even voorstellen.'

Lees hier het artikel waar de wetenschappers aan het woord komen en waar ook onder meer de toekomst van de elleboog- en boksgroet wordt besproken.


20 september 2021

Ook de koi ontkomt niet aan COVID19

Eén ding vergeet ik nooit meer: een koi is een koi, een karper is een karper en een koikarper is eigenlijk een dubbelop naam. Verder weet ik er bar weinig van, maar dat geldt niet voor Ruud Besems en zijn vrienden, want die zijn helemaal into de koi.

De tekst gaat onder de foto verder.

Drie verschillende koi uit dezelfde afmetingsgroep. @ Pieter Heurter

Coronaregels in de koiwereld

Op de website van Ruud Besems kun je van alles lezen over zijn koi hobby en het jureren van wedstrijden die over de hele wereld gehouden worden. Pieter Heurter schreef een stuk op de site van Ruud over hoe de coronaregels ook de koiwereld in de greep had en wat dat voor hem als jurybegeleider betekent.

Trouwens, websitebaas Ruud Besems schrijft binnenkort op zijn site nog veel meer artikelen voor zowel de gevorderde koi hobbyist als voor beginners en totale dummies. En dat zijn er meer dan je denkt. Geeft niks, hou gewoon zijn site in de gaten en er gaat een hele (Japanse) wereld voor je open.

Lees hier het artikel dat Pieter Heurter schreef.


17 september 2021

Doodskist in Winkelmandje en ga naar Afrekenen

Werkelijk álles is online te koop. Zelfs je doodskist. Gratis verzenden boven 75 euro en, ook ideaal, gratis retourneren.

Dat de mensheid een verzameling is van behoorlijk vervuilende schepsels, is geen nieuws. Alleen al onze aanwezigheid op aarde is een aanslag op het milieu. Maar wist je dat we het milieu eveneens behoorlijk belasten als we dood zijn? Daar heeft Bob Hendrikx iets op gevonden.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

De Loop Living Cocoon in een bos @ Loop of Life

De Loop Living Cocoon

Er bestaat zoiets als een 'levende doodskist'. Dat is een kist die gemaakt is van paddenstoeldraden, plantenwortels en bomenwortels. Die organische materialen bij elkaar heet mycelium. Bob Hendrikx is biodesigner en uitvinder van de Loop Living Cocoon, een organische doodskist van mycelium die hij ontwikkelde samen met de TU Delft en Naturalis. Inmiddels zijn er al meer dan honderd mensen begraven in zo'n kist en nu is er een fabriek van geopend.

Je bent echt helemaal weg

De gebruikelijke manier van begraven doet een aanslag op de grond omdat zowel de lichamen als de doodskisten stoffen bevatten die milieuvervuilend zijn. Eenmaal begraven in de Loop Living Cocoon is dat niet meer van toepassing. De mycelium maakt zelfs de grond schoon zodat na de begrafenis bestaande planten beter groeien want de giftige stoffen zijn door de paddenstoelendraden opgeruimd. In zo'n anderhalve maand is de kist afgebroken en het duurt zo'n drie jaar voordat het lichaam is gecomposteerd en je echt helemaal weg bent.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Begrafenis en doodskisten zoals we die kennen bij traditionele begrafenissen. @ stock

Je doodskist online bestellen

Omdat tegenwoordig werkelijk alles online te bestellen is, kun je dus zo'n kist zelf heel eenvoudig bestellen. Goed gesorteerde begrafenisondernemingen bieden hem aan in hun webwinkel. Ze kosten tussen de 1500 en 1700 euro. Thuisbezorgen kan even een dingetje zijn, want er zijn begrafenisondernemers die vragen of iemand kan helpen de kist naar binnen te dragen. Maar goed, dat kan ook gevraagd worden bij het bezorgen van je nieuwe bankstel.

Een doodskist bestellen op dezelfde manier als een spijkerbroek of je boodschappen, is misschien even wennen. Dat er naast de afbeelding van de doodskist een knop is met In Winkelwagen, is wat banaal maar bewijst wel hoe de dood bij het leven hoort. Er zal echter een groep mensen zijn die vindt dat deze manier van In Winkelwagen afbreuk doet aan de eerbied waarmee de dood is omgeven. Voor wie graag alles tot de laatste snik in eigen hand wil houden moet dit een uitkomst zijn. Ga naar Afrekenen.


14 september 2021

Van koeien met een eigen toilet tot scheldende eenden

Dierenonderzoeken zijn de laatste tijd vaak in het nieuws en de resultaten tuimelen over elkaar heen. Van zindelijk gemaakte koeien tot pratende eenden.

Wie de eendjes gaat voeren (geen brood!) verwacht hooguit wat gekwaak terug. Zo'n eend zal je vanuit de vijver echt niet bedanken voor de maaltijd en vragen of je morgen weer komt. Toch deed de Leidse hoogleraar Carel ten Cate een opmerkelijke ontdekking. De Australische muskuseend kan namelijk praten!

De tekst gaat onder de foto verder.

De Australische muskuseend wordt ook wel lobeend genoemd. @ J.J. Harrison

Het lijkt wel een papegaai

Nou ja, praten is wellicht wat veel eer, want de eend geeft geen antwoord als je een vraag stelt. Maar hij kan wel geluiden imiteren. Dat kennen we bijvoorbeeld ook van de papegaai en andere vogels die geluiden kunnen nabootsen uit hun omgeving. Tot zo ver niks nieuws, maar dat een eend zoiets kan is wel bijzonder.

De hoogleraar ontdekte de 'pratende' muskuseend tijdens zijn studie. De bewuste eend is in 1987 bij mensen grootgebracht en heeft geleerd 'you bloody fool' te zeggen. Niet bepaald de fraaiste zin als je voor het eerst gaat spreken, maar apart is het wel. De eend kan ook andere geluiden nadoen zoals dat van een dichtslaande deur.

Uit Duitsland komen berichten over koeien die naar het toilet gaan

Een ander bijzonder bericht is dat Duitse biologen leren om koeien 'naar het toilet' te gaan. En dat schijnt bij kalfjes heel aardig te lukken. Even een fris weetje: als urine van koeien en hun poep bij elkaar komen ontstaat er ammoniak. Die wordt in de bodem omgezet in het beruchte stikstofoxide. Zodoende vroegen ze zich in Duitsland af: zou je een koe zindelijk kunnen maken?

Het koeienonderzoek heeft een positieve uitkomst. Gebleken is dat kalveren zelfs eerder zindelijk zijn dan peuters. De onderzoekers leerden kalveren hun behoefte te doen in een speciale hoek van de stal. Na afloop kregen ze een lekker hapje. De kalveren, niet de onderzoekers. De kalfjes hadden het snel door. Na een paar weken training, waarbij ze onder meer ook leerden hun plas op te houden, waren elf van de zestien kalfjes zindelijk en zijn de onderzoekers hoopvol over de vijf achterblijvers.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

Wo ist die toilette?

Het lijkt vooralsnog niet aannemelijk dat er kruisbestuiving plaatsvindt in de onderzoeken. De kans dat de Leidse hoogleraar ontdekt dat de Duitse kalveren 'wo ist die toilette?' vragen, lijkt dus klein. Ook de kans dat je de pratende muskuseend hier in Nederland tegenkomst, is niet groot. De eend leeft in het zuiden van Australië en Tasmanië. Mocht u echter plotseling: 'jij verdomde dwaas' horen roepen, kijk dan toch maar eens even in de sloot. Het kan misschien wel een woerd op taalles zijn.


06 september 2021

Naar het museum op doktersrecept

Soms komt er een bericht voorbij dat in eerste instantie nergens op lijkt te slaan, maar bij nogmaals lezen toch zo gek nog niet is.

Nog voordat corona het vaakst gebezigde woord van het jaar werd, maakten de Canadezen zich al zorgen om het mentale welzijn van de medemens. Corona heeft de geestelijke volksgezondheid geen voorspoed gebracht. Wat we nu weten is dat het lijkt alsof de pandemie vooral jongeren somberder maakt. Er zijn ook veel mensen die gebukt gaan onder stress, een burn-out en andere psychische problemen. De uitkomst van het onderzoek van de Canadese wetenschappers, dat al in 2018 werd uitgevoerd, kan ook voor Nederland heilzaam zijn. De Belgen zijn er al mee aan de slag gegaan.

De tekst gaat onder de foto verder.

Montreal Museum of Fine Arts. @ Thomas Ledl

Op doktersrecept naar het museum

Je kunt namelijk in Canada, en nu dus ook in Brussel, op doktersrecept naar een museum. Ja, echt waar. De Canadese onderzoekers hebben bewezen dat museumbezoek goed is voor de geestelijke volksgezondheid. Nou, dat wilden ze in Brussel weleens zien en dus draait daar een test van drie maanden. De stresskliniek van een ziekenhuis en een paar andere instellingen kunnen gratis het Brusselse stadsmuseum bezoeken, zowel individueel begeleid als in een groepje. Eind van dit jaar vindt de evaluatie plaats.

De tekst gaat onder de foto verder.

Het omstreden toegangshek van het Dordrechts Museum in de jaren 1960 (l) en nu. @ Regionaal Archief Dordrecht en Dordrechts Museum

Zou dat ook iets voor Dordtenaren zijn?

Nu hebben wij in Dordrecht een museum dat een aantal stadgenoten juist stress bezorgt. Nou ja, niet het museum zelf, maar er is wel 'gedoe'. Dat zit namelijk zo. In het kader van een kunstproject zou er volgende maand een nagebouwd houten schip door de stad gesjouwd worden. De tocht moest eindigen in de monumentale tuin van het Dordrechts Museum. Daar wordt het schip neergevlijd, maar niet nadat het door de monumentale stenen tuinmuur zou gaan. Om dit mogelijk te maken moet een deel van die muur worden afgebroken. Dat stuk zouden ze bewaren en jaren later weer terugplaatsen. Het omstreden plan is vooralsnog uitgesteld tot begin volgend jaar.

Ik weet niet of de behandelend arts verplicht is het recept uit te schrijven voor een museum in de woonplaats van de patiënt. De dokters op het eiland van Dordrecht doen er namelijk goed aan om een recept uit te schrijven voor een een museumbezoek elders. Inclusief boottochtje.


02 september 2021

Wat van ver komt is lekker: bepaalt de gemeente straks hoe dicht bij jouw huis een snackbar zit?

Gemeenten willen mogelijkheden hebben om snackbars te weren. Is het een goed idee als jouw gemeente het lastiger maakt om dicht bij huis een hamburger te eten?

Het spreekwoord Wat van ver komt is lekker, gaat waarschijnlijk letterlijk gelden als het aan Ede en de vier grote gemeenten ligt. Het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft de kaart van Nederland ingekleurd met snackbardichtheid. En daar schrok ik wel van.

De tekst gaat onder het kaartje verder.

Dordrecht als zwarte vlek op de kaart omdat er binnen 1 kilometer van je huis 9 cafetaria's zitten en je maar 600 meter van je huis hoeft te lopen om er eentje tegen te komen. @ bron CBS

Gewoon in het straatbeeld

Je bent, vooral in steden zoals mijn woonplaats Dordrecht, zo gewend aan al die snackbars, dat het helemaal gewoon is geworden in het straatbeeld. Dat is niet goed, vinden een aantal gemeenten. Het wordt inwoners veel te gemakkelijk gemaakt om ongezond te eten, menen zij. Want als je een vette hap eenvoudig om de hoek van je huis kunt halen, dan doe je dat dus ook. Althans, dat doen kennelijk veel mensen. Die gemeenten willen wat doen aan het overgewicht van hun inwoners en zoeken naar juridische mogelijkheden om de vette hap uit je buurt te houden. Dat zou bijvoorbeeld kunnen met een wijziging in de Omgevingswet of Warenwet.

Het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft alle cafetaria's van Nederland in kaart gebracht. En wat blijkt? Gemiddeld zijn er in Nederland binnen een straal van 1 kilometer ruim 7 cafetaria's. Dat zijn er 2 meer dan in 2008. Amsterdam spant de kroon. De gemiddelde Amsterdammer kan binnen 1 kilometer van zijn huis kiezen uit maar liefst 28 cafetaria's. Voor iedere Nederlander is binnen 800 meter een cafetaria in de buurt.

De tekst gaat onder de foto verder.

Dat bepaal ik zelf wel

Gemeenten hebben op dit moment niet zoveel middelen om de vette hapzaken hard af te wijzen. Ze proberen het wel, maar moeten zich dan beroepen op redenen als 'voldoende variatie in het winkelaanbod'. Universitair hoofddocent aan de UvA Anniek de Ruijter zegt in een interview met RTL Nieuws dat het een politiek ingewikkelde keuze is als gemeenten in feite gaan bepalen wat mensen eten. Zij geeft aan dat je je af kunt vragen hoe ver de individuele vrijheid gaat ten opzichte van de publieke taak. Of, omgedraaid: is overgewicht nog wel individuele verantwoordelijkheid?

Ik vind het een interessant vraagstuk. Hoe ver kan zoiets gaan? Vallen banketbakkers, tearooms en chocoladewinkels ook in de gevarenzone? En een slijterij? Het ministerie van Volksgezondheid, Wetenschap en Sport liet aan RTL weten samen met gemeenten te gaan kijken wat er allemaal mogelijk is om de voedselomgeving gezonder te maken. Ook kijken ze of er dan meer bevoegdheden nodig zijn. Lees hier het hele artikel.


30 augustus 2021

Akker, sloot, boerderij

Een persfotograaf die het wapen van een agent afpakt en de halve straat onder vuur neemt. In een andere straat een explosie bij een huis. Een massale vechtpartij in de stad. Het gebeurt allemaal in Dordrecht terwijl ik in het platte Friesland ben.

Bevangen door coronalanderigheid

Vanwege corona schuiven we de vakantie (weer) een jaar door. Tegen die tijd maar eens kijken welke variant dan weer opduikt. Omdat het eiland van Dordrecht nog niet eens 100 vierkante kilometer groot is, kennen we er als coronathuisblijvers inmiddels iedere scheefliggende stoeptegel. We raakten bevangen door coronalanderigheid en kregen die niet meer onder controle. Dus hup-van-het-eiland-af en een frisse neus halen in Friesland.

De waterpoort van Sneek. @ stock

Een wijde cirkel om Sneek

Had nou niemand kunnen waarschuwen dat het daar nóg erger is? We hotelden in Sneek en bezochten dorpen en stadjes in een wijde cirkel rondom onze tijdelijke thuisbasis. Maar jongens, nee echt, wat is Friesland toch plat. Er zijn stukken plattigheid met een boerderij, gescheiden door een sloot. Akker, sloot, boerderij, koeien, molen, akker, sloot, boerderij, koeien... hé, een dorp. Huizen, straatje, bakker, slager, Jumbo. En dan weer akker, sloot, boerderij...

Je kan drie kwartier autorijden zonder een mens te zien. Ik ben er nog niet helemaal uit of ik dat fijn vind. Wel ontdekte ik dat ik extreem depressief zou worden als ik in zo'n straatje zou moeten wonen waar de rest van de dag zou worden nagepraat als er een vreemde auto doorheen zou rijden. Dordrecht mocht me dan gaan vervelen, in Friesland zou ik niet opknappen.

Wildwest in Dordrecht

En dan stromen er in het platte Friesland ineens berichten mijn telefoon binnen die me verbijsteren. Wildwesttoestanden in het verre Dordrecht. Er gebeurde in drie dagen meer dan in drie jaar. Ook in omliggende gemeenten piekt de criminaliteit. AD De Dordtenaar heeft update na update van allerlei bizarre gebeurtenissen in de Drechtsteden.

Toen we hup-van-het-eiland-af gingen had ik het idee dat voorgoed verhuizen naar een andere omgeving misschien wel een goed idee zou zijn als volgende stap. En dat gevoel groeide als die Dordtse drama's zouden toenemen. Maar na een paar dagen zijn we weer terug van weggeweest en ik weet nu: akker, sloot, boerderij gaat hem ook niet worden.


20 augustus 2021

Volkswagen en curryworst gaan scheiden

Soms zijn er huwelijken waarvan je je afvraagt hoe ze elkaar ooit hebben gevonden.

Het huwelijk tussen Volkswagen en curryworst is er zo eentje. Maar daaraan komt nu, na bijna vijftig jaar, een einde. Curryworst verlaat het huis. Van de 84 jaar dat het Duitse automerk Volkswagen bestaat, kon je er in de kantine bijna vijftig jaar lang heerlijke curryworst eten. Het huwelijk bracht zelfs een prachtige nakomeling: Volkswagen Ketchup. De worsten werden ook gegeten buiten de kantinemuren van Wolfsburg. Met jaarlijks meer dan zes miljoen exemplaren verkocht Volkswagen meer curryworsten dan auto's. De lekkernijen hebben in de Volkswagenfabriek zelfs een eigen onderdelennummer: artikel 199.398.500 A. Het onderdeel is helaas niet te bestellen bij Nederlandse VW-dealers.

De tekst gaat onder de afbeelding verder.

De Volkswagenfabriek in Wolfsburg Duitsland. @ stock

Volkswagen curryworst stationcar

De VW curryworsten zijn in Duitsland in twee versies te koop: de gewone van 12,5 centimeter lengte en een versie die twee keer zo lang is. Zeg maar een soort 'curryworst stationcar'. Medewerkers van Volkswagen konden dus bijna vijftig jaar lang genieten van een lunch met curryworst die gemaakt werd door slagers in dienst van Volkswagen met een eigen worstmakerij. Veel kopers van een Volkswagen kregen bij het afleveren van hun nieuwe auto een curryworstenpakket cadeau. De Volkswagen Ketchup is goed voor jaarlijks ruim een half miljoen kilo saus. De ingrediënten voor de worst komen uit de regio en het varkensvlees heeft maar twintig procent vet, terwijl veel andere curryworsten meer dan het dubbele bevatten.

De tekst gaat onder de foto verder.

Volkswagen gaat verduurzamen

Maar nu komt aan dit bijzondere huwelijk tussen Volkswagen en curryworst een einde want de kantine in Wolfsburg wordt helemaal vleesvrij. Het bedrijf wil verduurzamen en zegt dat veel medewerkers achter de beslissing staan om minder vlees aan te bieden in de kantine. Er is wel troost voor de diehardfans want aan de overkant van de straat is een winkeltje waar ze de curryworsten nog verkopen en ook online zijn er een aantal webshops die de Volkswagen curryworst aanbieden.


30 december 2016

Lijstjestijd

Wat een verrassing. Ik heb het afgelopen jaar geen boek geschreven, nou ja, het Dordrechts Winterboek heb ik samengesteld en ook verbindende teksten geschreven alsmede de receptenrubriek voor mijn rekening genomen, maar dat zie ik allemaal meer als een project dan een boek van mijn hand.

Toch was ik heel verrast in de Boeken Top 15 bij Vos & van der Leer nog een boek van mij terug te vinden. Het vijfde deel uit de Rick Benson-serie staat op de elfde plaats: Hoge bomen in Stadspolders. Het boek van vorig jaar heeft het dit jaar dus nog goed gedaan. Leuk om dat te zien. Overigens staat het Dordrechts Winterboek op de vijfde plaats en dat vind ik ook geweldig.


28 december 2016

Aan het werk met Teus voor het werk van Teus

Onlangs was ik op bezoek bij Teus Zantman voor een interview over zijn werk. Teus tekent stadsgezichten en dat zijn niet zomaar tekeningetjes. Met uiterste precisie en overgoten met een beetje abstractie heeft hij een heel eigen stijl ontwikkeld.

De tekeningen van Teus hangen niet alleen aan de muur, ze worden ook gedrukt op papieren placemats die worden gebruikt in restaurants. Duizenden mensen hebben gegeten van een bord dat op een placemat van Teus stond. Zijn vrouw Anja maakte deze foto toen ik Teus had gefotografeerd.


27 mei 2016

In het nieuws: Twittercop-duo geeft lezing over boek

Twitter, Snapchat, Instagram, Facebook – van alle politieagenten in Nederland is Dirk-Jan Grootenboer er het vaakst te vinden. Hij vindt er waardevolle informatie over lopende zaken. En hij geeft er mensen een uniek inkijkje in zijn werk. Vorig jaar schreef Caty Groen een boek over hem. Donderdag geven ze samen een presentatie in De Gravin in Dubbeldam.

Door: Jan Pieter Rottier

Dordrecht | In zijn rolstoel was de zwakbegaafde jongen er vandoor gegaan. Het was winter, en behoorlijk koud. Alleen een t-shirtje had hij aan. Gelijk nadat Dirk-Jan over zijn vermissing hoorde, stuurde hij er een tweetje uit. “Volgers gingen spontaan de straat op, en zochten mee”, zegt Grootenboer. “Ze hielden me steeds op de hoogte, en zo hebben we hem gevonden.”

Een aantal jaar geleden gebeurde dit, en het is voor Grootenboer hét bewijs van de kracht van sociale media. Hij zit dagelijks op Twitter, Snapchat, Instagram en Facebook – meer dan welke agent in Nederland ook. Hij laat er zien wat hij meemaakt, en geeft zo het grote instituut politie een persoonlijk gezicht. En hij vindt belangrijke informatie over bijvoorbeeld inbraken of vermissingen. Grootenboer is inmiddels zo’n expert, dat hij collega’s in heel Nederland voorlichting geeft en zelfs een wekelijkse rubriek op Q-Music heeft.

Twittercop in Dordrecht.

Eind vorig jaar schreef Caty Groen een boek over hem: Twittercop in Dordrecht. Over dat boek komen Groen en Grootenboer donderdag alles vertellen in De Gravin. Ze vonden elkaar heel toevallig. Groen was bezig met haar serie over Rick Benson, een fictieve rechercheur op het politiebureau aan de Groenmarkt. Grootenboer, die toen als rechercheur aan de Groenmarkt werkte, stelde voor om een keer kennis te maken. Hij wilde ook ooit een keer een boek maken – een bundeling van de columns die hij voor iDordt schreef.

“Een bundeling van de columns alleen vonden we een beetje saai”, zegt Groen. “Daarom hebben we het aangevuld met interviews met bijvoorbeeld zijn tweelingbroer, die ook agent is, en met zijn moeder. Er staan ook reportages in – een half jaar lang ben ik meegegaan met dag-, avond-, nacht- en weekenddiensten.’’

Zo lang een schrijver in hun midden, dat vonden Grootenboers collega’s lastig. “Ze zeiden tegen mij ‘moeten we nou op onze woorden letten?’”, vertelt hij. “Gelukkig had ik direct toestemming van de hoogte politieman van de eenheid Rotterdam.” Zijn posts op sociale media vinden sommige collega’s ook te ver gaan, zegt hij. “De politie is niet makkelijk met openheid.

En ik kleur wel buiten de lijntjes – maar dat moet soms ook.”

Bij de politie valt die openheid niet altijd goed, bij de lezers wel. Op het boek kreeg hij veel enthousiaste reacties. “Sommige verhalen kwamen heel dichtbij lezers. Het gaf ze een eye-opener, of voelden zich getroost.”


05 januari 2016

Met stip...

Aan het einde van het jaar, lijstjestijd, kwam ook boekhandel Vos & van der Leer met een lijstje van hun twintig best verkochte boeken in 2015. Daar stonden verrassingen in waar ik heel blij mee ben en soms ook wel wat verbaasd door was.

Zo is het natuurlijk geweldig dat 'Anders nog iets?' op nummer 1 staat. Maar dat Dordrecht, stad in oorlogstijd op de tweede plaats staat, had ik niet verwacht. Ook een vijfde plaats voor Hoge bomen in Stadspolders was een complete verrassing. Het boek is nog maar een paar weken uit!

Verder is het leuk om te zien dat 'Blijf Maar!', het eerste deel over verdwenen winkels in Dordrecht nog steeds in de top 20 te vinden is, op de voet gevolgd door Twittercop in Dordrecht. Reuzetrots ben ik dat dit boek over politieagent Dirk-Jan Grootenboer ook zo goed is ontvangen. Alle kopers van deze boeken: bedankt!


13 december 2015

Fan geeft boek Twittercop in Dordrecht aan Gordon

Op de sociale media duikt zaterdagavond een foto op van een breedlachende Gordon die mijn boek vasthoudt. Binnen een mum van tijd wordt het bericht talloze malen gedeeld en geliked. Anouschka van Corler, niet alleen groot fan van Gordon maar ook van hoofdagent Dirk-Jan Grootenboer, had direct na het uitkomen van het boek Twittercop in Dordrecht al bezworen dat ze ‘hoe dan ook’ zou zorgen dat Gordon een exemplaar zou krijgen.

Dat is haar dus kennelijk gelukt. Op de Gordon-manier had de BN-er aan Anouschka gevraagd of er ook leuke agenten in het boek staan. Hopelijk kijkt hij niet alleen de plaatjes, maar leest hij ook de tekst. Daar heb ik namelijk erg mijn best op gedaan.

Lees hier het hele artikel dat bij AD/De Dordtenaar verscheen.


10 december 2015

Blij met Rick

Sinterklaas heeft dit nieuw uitgekomen vijfde deel uit de Rick Benson-serie vaak gekocht om cadeau te doen en dat is natuurlijk heel leuk. Nog leuker is om te ontdekken dat er inmiddels veel echte Rick Benson-fans zijn die me vermanend toespreken niet meer zo lang te wachten met het schrijven van een volgend deel en ook zijn er lezers die uitgebreid met mij willen doornemen welke Dordtse wijken nog een rol moeten spelen in de volgende boeken.

Hopelijk doet de uitgeverij nog een keer een verzoek voor een volgend deel en dan beloof ik alle suggesties in overweging te nemen. Overigens zijn alle delen uit de Rick Benson-serie afzonderlijk van elkaar te lezen. Natuurlijk hoop ik dat de kerstman ook de weg weet naar de boekhandel!


21 maart 2015

Fietsen leren bij de fietsenwinkel

Over precies een week verschijnt ‘Anders nog iets?’, het tweede deel van ‘Blijf Maar!’ over verdwenen winkels in Dordrecht. Ook in dit tweede deel staan weer veel leuke foto’s. Zoals deze.

Dirk Wulfse startte in 1895 een rijwielhandel op de hoek van de Cornelis de Wittstraat en de Spuiweg. En als je er een fiets kocht, dan leerde mijnheer Wulfse je ook fietsen. Fietsen werd in die tijd hip en de notabelen van de stad wilden graag een fiets hebben, maar wilden het wel op een beetje deftige manier leren.

Achter zijn rijwielhandel was het Beverwijcksplein en niet zelden zag je daar een deftige dame of heer rondjes fietsen rond de fontein met Dirk Wulfse, ook op een fiets, voorop.

Overigens staat op deze foto zijn zoon Simon die zijn dochter leert fietsen en een rondje maakt door de Grotekerksbuurt.


31 december 2014

Geweldig die eindejaarslijstjes

Als ik ergens een hekel aan heb dan zijn het wel die eindejaarslijstjes. Wat was het mooiste liedje, het meest unieke woord, de beste politicus, de leukste stofzuiger, het lekkerste toetje, het beste tv-programma, de mooiste actrice, de lekkerste wijn, de beste oliebol.

Alles draait aan het einde van het jaar om cijfers en natuurlijk de nummer 1. En vaak is het zo dat ik degene die niet in zo’n lijstje staat genoemd juist het beste vind, al was het alleen maar om het stiekem niet eens te zijn met ‘de massa’.Sinds vanmorgen is mijn mening compleet veranderd.

Dankzij idordt.nl heb ik plotseling een totaal andere kijk op lijstjes.


27 november 2014

Pop up market met Supersintcadeaus

Afgelopen zomer was het Dordtse Beverwijcksplein de idyllische plek voor een maandelijkse Pop Up Market. Kraampjes vol leuke artikelen, een gezellig terras en fijne muziek. Zondag 30 november is er een extra Pop Up Market en namens boekhandel Vos & van der Leer sta ik die middag ook in een kraampje om leuke sinterklaascadeautjes te verkopen voor een schijntje!

Wat dacht u van het Dordt Spel? Normaal 22,50 euro maar alleen deze zondagmiddag voor de spotprijs van 15 euro! En dan natuurlijk alle vier tot nu toe verschenen deeltjes uit de serie Dordtse detectives met rechercheur Rick Benson in de hoofdrol:

Nog een laatste tip voor iedereen die een goed huwelijk heeft of het graag wilt hebben: Van het humoristische boekje ‘Trouwen doe je niet alleen’ kun je een geweldige surprise maken! Zondagmiddag te koop voor slechts een paar euri. Kom ook naar de Pop Up Market.

Zondag 30 november 2014 van 12.00 – 17.00 uur op het Beverwijcksplein in Dordrecht


10 augustus 2014

Tweede winkelboek in de maak

Deze weken ben ik volop bezig met interviewen voor het tweede winkelboek. De opvolger van ‘Blijf Maar!’ verdwenen winkels in Dordrecht, de jaren 50 en 60, krijgt een waardige opvolger.

Ik heb op dit moment een stuk of vijftien gesprekken achter de rug en er zijn tot nu toe ruim zeventig aanmeldingen van oud-winkeliers, familie van winkeliers en mensen die in een verdwenen Dordtse winkel hebben gewerkt.

Niet alle zeventig aanmeldingen komen in dit tweede deel omdat er soms winkels worden aangemeld door derden die mij attent maken op verdwenen zaken, maar er zelf niets over kunnen vertellen behalve het doorgeven van het adres. Het gaat me juist om het verhaal áchter de winkeldeur, inclusief foto’s en bonnetjes en leuke advertenties en zo.

De sluitingsdatum voor het aanmelden van een verdwenen Dordtse winkel eind van deze maand. Heeft u een verhaal en beeldmateriaal, meld u dan nog snel even aan met het aanmeldingsformulier bij boekhandel Vos & van der Leer in Dordrecht. Misschien kom ik dan wel bij u langs!


07 juli 2014

De 19e Dordtse boekenmarkt...

De negentiende editie van de Dordtse boekenmarkt trok gisteren minder publiek. Volgens AD/De Dordtenaar kwamen er zo’n tienduizend mensen minder dan vorig jaar snuffelen in oude, zo goed als oude, bijna nieuwe en nieuwe boeken. Misschien was de late tv-uitzending van het WK-voetbal er de oorzaak van dat er minder mensen waren en de hele markt ook wat langzaam ‘op stoom’ kwam.
Pal voor de deur van boekhandel Vos & van der Leer waren maar liefst drie kramen gevuld met honderden leuke boeken. Ik mocht in een van die kramen Dordtse producties laten zien. Niet alleen die van mezelf, maar ook van andere auteurs die over Dordrecht hebben geschreven.

Het boek ‘Blijf Maar!’

De verdwenen winkels in Dordrecht zorgde voor veel verhalen aan de kraam. Talloze mensen hebben het boek in hun bezit en ik begreep dat er reikhalzend wordt uitgezien naar het tweede deel dat half november verschijnt.

Opmerkelijk was het grote aantal fans van Rick Benson. De fictieve Dordtse rechercheur spreekt bij velen tot de verbeelding en heel vaak werd vanuit de kraam gewezen naar de hoek van het Scheffersplein waar Rick Benson in een appartement woont boven stripwinkel Sjors. Nou ja, in mijn verbeelding dan.

Geen raadsels op de Dordtse kermis?

Eén van de twee dienstdoende échte agenten die langs de kraam kwamen lopen, wierp een blik op de Rick Benson-serie. Hij las hardop de titel Raadsels op de Dordtse kermis en zei: ‘Voor mij waren er geen raadsels op de Dordtse kermis, hoor.’ Voor hem misschien niet, maar in het boekje heeft de lezer zo’n 160 pagina’s lang genoeg te raden.

Trouwen doe je niet alleen, het boekje waargebeurde anekdotes die fotograaf Machiel Mol meemaakte tijdens huwelijksvoltrekkingen, bracht veel mensen aan het lachen. Een aantal herkenden de fotograaf op de cover en vertelden dat hij ook hun huwelijk had gefotografeerd. Andere mensen waren het van harte eens met de titel. Eén mijnheer schudde zijn hoofd en zei dat hij er nooit meer aan begon. Terwijl hij wegliep stak hij vier vingers in de lucht.

Ook voor de roman Alles in huis, die in de kraam als cadeau verpakt stond met een gratis koffiemok in plaats van 17,95 euro nu slechts 12,50 euro kostte, was veel belangstelling.

‘Kent u de schrijfster Caty Groen?’

Mijn echtgenoot Hans, die even op bezoek kwam in de kraam, kon mijn schrijverijen aan de man brengen als een volleerd standwerker. ‘Kent u de schrijfster Caty Groen?’ vroeg hij aan bezoekers die de achterflap van mijn boeken stonden te lezen.‘Ik ken haar, het is wel een aardig type.'


05 mei 2014

Nieuwe Rick Benson bij Radio Rijnmond

En dan staat er plotseling iemand van Radio Rijnmond voor de deur om je te interviewen over Blind gezicht op Dordrecht, de nieuwe Rick Benson die 10 mei in de boekhandel ligt.

En wat werd het een leuk gesprek! Ik werd geïnterviewd door Sharina Helderop en binnen één minuut was het ijs gebroken. Ze heeft er een enorm leuke montage van gemaakt en omdat het immers een Dordtse Baantjer is, staat er ook die geweldige muziek onder uit de televisieserie.

Het item is uitgezonden in het programma Dwars door Rijnmond van Chantal Quak.
Neem even een tel de tijd om het fragment te beluisteren:

Klik hier voor het fragment

Overigens ben ik donderdag 8 mei te gast in een ander radioprogramma. Dan zit ik live in de uitzending van Via Cultura! op Drechtstad FM 95.7 dat te beluisteren is tussen 20.00 en 21.00 uur. Leuk!


16 april 2014

Voor de klas

Onlangs was ik twee dagen te gast op het Dordtse Insula college om te vertellen over mijn boeken en schrijverschap. Het was lang, lang geleden dat ik in een school was. Soms moest ik even wachten tussen de lesuren in voordat ik in een andere les werd verwacht en die tijd zat ik uit in de lerarenkamer.

In mijn tienertijd was de lerarenkamer zo ongeveer het Heilige der Heiligen en het was uitgesloten dat je als leerling een voet over de drempel zette in die ruimte, zelfs wendde je respectvol je hoofd af en keek niet naar binnen als de deur per ongeluk een stukje open stond.

Een leerlingenvrije zone

De docentenkamer bleek ook hier een leerlingenvrije zone te zijn met comfortabele banken, gemakkelijke stoelen om een lange tafel en vooral lekkere koffie. Als bijen zoemden de docenten in en uit de docentenkamer.

En ja hoor, deze was nog hetzelfde: de bel waarvan ik de eerste twee keer van schrik uit mijn stoel sprong, maar waaraan ik snel gewend raakte en net als de andere docenten en leerlingen op reageerde als de hond van Pavlov.

Ik was bang dat mijn verhaal niet interessant genoeg zou zijn en als gevolg daarvan iedereen ongeïnteresseerd door elkaar zou gaan praten of dat ik uit intense verveling zou worden bekogeld met proppen papier, bonkjes vlakgum en korsten overgebleven brood. Die angst was onterecht.

Wat verdien je ermee?

In een kwartier tijd heb ik in iedere examenklas Nederlands een korte uitleg gegeven over mijn werk en ik had zowaar het idee dat ze het leuk vonden. Na afloop kon je vragen stellen en vrijwel iedere eerste vraag die uit de acht verschillende klassen kwam was dezelfde: ‘Wat verdien je ermee?’ en: ‘Bent u rijk?’ Toen ik vertelde over de gebruikelijke royaltyregeling voor auteurs, vielen sommige monden open. Eén leerling keek me ongelovig aan en zei: ‘Zo weinig? Maar waarom doet u het dan?’


22 maart 2014

John de Wolf op bezoek bij Vos en van der Leer

Vanmorgen, zaterdag 22 maart, was John de Wolf in de winkel bij Boekhandel Vos & van der Leer op de Voorstraat in Dordrecht. Daar signeerde hij zijn boek De Wolf, John.

Aan de belangstellenden in de winkel heeft hij uitgelegd hoe de biografie tot stand is gekomen. Auteur Jeroen Siebelink is zeker driekwart jaar in zijn buurt geweest en leverde een biografie af die klinkt als een klok.

Met veel humor en aandacht voor zijn lezers plaatste hij de ene opdracht na de andere in zijn boeken en natuurlijk wilde iedereen wel even met hem op de foto.

Foto: Thymen Stolk


24 februari 2014

Trouwen doe je niet alleen

De mooiste dag van je leven kan zomaar ontaarden in een zwarte bladzijde. De Dordtse fotograaf Machiel Mol heeft honderden trouwreportages gemaakt en weet uit ervaring dat niet ieders trouwdag als een sprookje was. Hij vertelde ruim dertig komische, treurige en absurde gebeurtenissen die hij meemaakte aan auteur Caty Groen. De treffende illustraties zijn van Frank van der Leer. De werkelijkheid is soms zó bizar, die kun je niet verzinnen

Trouwen doe je niet alleen
Waargebeurde missers op de mooiste dag van je leven
Auteurs: Caty Groen & Machiel Mol
Illustrator: Frank van der Leer
Uitgave: dordtse uitgeverij
ISBN/EAN: 9789081783576
Prijs: 7,95 euro
Aantal pagina’s: 80
Verschijning: oblong paperback

Trouwen doe je niet alleen is vanaf 8 maart te koop bij de drie vestigingen van boekhandel Vos & van der Leer in Dordrecht op de Voorstraat 258-A (naast V&D) en in de winkelcentra Sterrenburg en Bieshof. Het boekje is ook te bestellen via iedere boekhandel in Nederland.


23 februari 2014

Maak kennis met Machiel Mol

Deze serieuze man is bezig met een serieuze taak. Zijn naam is Machiel Mol en hij kijkt de eerste proef na van een heel leuk boekje. Dat boekje krijgt de titel ‘Trouwen doe je niet alleen’ en heeft als ondertitel: Waargebeurde missers op de mooiste dag van je leven.

Waargebeurde missers op de mooiste dag van je leven

Machiel Mol heeft in zijn loopbaan als reportagefotograaf meer dan zevenhonderd trouwreportages gemaakt. Zo’n trouwdag verliep niet altijd op rolletjes, en dan druk ik me nog gematigd uit.
Ruim dertig van de meest komische, treurige, zielige en absurde verhalen heb ik uitgewerkt tot cursiefjes. Deze korte verhalen zijn voorzien van geweldige illustraties door Frank van der Leer.

Het boekje Trouwen doe je niet alleen ligt in vanaf 8 maart in de boekhandel. Dat is de eerste dag van de Nationale Boekenweek, een mooi ezelsbruggetje.

Je kunt het boekje vanaf die dag in ieder geval kopen bij boekhandel Vos & van der Leer in Dordrecht, maar het is ook te koop en te bestellen bij iedere boekhandel in Nederland. De prijs is slechts € 7,95.


10 december 2013

Koffie op bureau Groenmarkt

Zondagmiddag ben ik op de koffie geweest bij hoofdagent Dirk-Jan Grootenboer die tijdelijk is toegevoegd aan het rechercheteam van bureau Groenmarkt. Dit politiebureau speelt een grote rol in de Rick Benson-reeks. Het politiebureau zelf had ik nooit van binnen gezien en daarom had Dirk-Jan mij uitgenodigd.

Ik heb een rondleiding gehad door het enorme pand dat nog prachtige historische details heeft, maar verder helemaal als kantoor is ingericht. Talloze kamers en kamertjes telt het grote huis, inclusief een grote zolder. De koffie smaakte prima en het was ook leuk om kennis te maken met een paar andere collega’s van Dirk-Jan.

Het bezoek had ook nog een heel leerzame functie, want buiten het feit dat ik de werkruimte van Rick Benson voor mezelf nu beter kan visualiseren, hebben de collega’s mij ook nog een paar zeer goede tips gegeven waar ik in de volgende delen goed gebruik van kan maken.

Natuurlijk heb ik de drie reeds verschenen deeltje gesigneerd achtergelaten op bureau Groenmarkt, de werkplek van Dirk-Jan Grootenboer, zijn collega’s en de fictieve Rick Benson.


06 december 2013

Dirk-Jan Grootenboer: ‘Kruip in de huid van…’

Benson, mijn verzonnen rechercheur die werkzaam is bij bureau Groenmarkt in Dordrecht, krijgt in het werkelijke leven steeds meer een gezicht.

Vanmorgen las ik op de site van idordt de blog van Dirk-Jan Grootenboer, hoofdagent van politie en tijdelijk toegevoegd aan, jawel, bureau Groenmarkt. Hoe bijzonder dat is beschrijft hij op zijn eigen blog.

Voor wie de printscreen helemaal wil lezen, is hier de link: http://idordt.nl/kruip-de-huid-van/
Op de website idordt.nl staan nog veel meer Dordtse dingen en ook meer teksten van onze Rick Benson: Dirk-Jan Grootenboer.

Enne… ik wil graag eens keuren hoe de koffie smaakt op bureau Groemarkt. Rick Benson kan er liters van op.


03 december 2013

Plaats delict

Dordt Centraal besteedde in een artikel ruim aandacht aan mijn nieuwste aflevering uit de Rick Benson-serie. Na een leuk interview verscheen het stuk afgelopen vrijdag in hun krant. Uit reacties heb ik begrepen dat ook dit boek met plezier is gelezen.

Ik hoop alleen dat Sinterklaas het niet vergeet in te kopen, want voor 7,95 euro heb je toch iets heel leuks in je schoen!


08 juli 2013

Nu in de winkel!

Hij is er! En wat is hij mooi! En wat een mooie presentatie was het in de boekhandel bij Vos & van der Leer.

Het boek Alles in huis zag 7 juli het levenslicht na een lange, lange periode van schrijven, schrappen, schaven, slijpen en fijnslijpen. Zondag 7 juli vond ook de Dordtse Boekenmarkt plaats. Een mooiere gelegenheid was bijna niet denkbaar om mijn roman ten doop te houden. Dat hebben we niet gedaan met champagne, maar wel met koffie uit Alles in huis-mokken die de drinker na afloop mee naar huis mocht nemen. Er waren koeken en koekjes en er was een boel gezelligheid in een stampvolle winkel.

In die stampvolle winkel wachtte iedereen op Harry Staal die het eerste exemplaar van Alles in huis in ontvangst zou nemen, maar die nog nietsvermoedend door de stad liep samen met nichtje Sharon. Zij had Harry met een smoesje zijn huis uitgelokt voor een zogenaamd bezoek aan de boekenmarkt. Toen Sharon met Harry binnenstapte, was deze met stomheid geslagen. Hij begreep niet wat al die op elkaar gepakte familieleden en vrienden in de winkel deden en waarom vriendin Marian Vermeij met een microfoon in de hand hem stond op te wachten.

Het zit namelijk zo. Harry is de partner van de in 2011 overleden Loek Teensma. Loek was eigenaar van kledingwinkel Sasja’s Look op de Reeweg Oost in Dordrecht en beiden goede vrienden van mij. Ik had een begin gemaakt met deze roman waar een vriendenpaar in voorkomt dat lijkt op Loek en Harry. Omdat het wel zo netjes is aan hen te vragen of zij het goed vonden dat zij een bijrolletje kregen in het boek, heb ik hen de eerste hoofdstukken laten lezen. Ze vonden het schitterend en vroegen herhaaldelijk wanneer zij meer te lezen kregen over de personages Toine en Frank.

Helaas heeft Loek het voltooide manuscript niet meer kunnen lezen en daarom is de roman postuum opgedragen aan Loek en kreeg Harry op 7 juli het eerste exemplaar. We hebben gelachen en gehuild en genoten van elkaars gezelschap; zowel de familie en vrienden van Loek en Harry als die van mij.Het bleef nog lang onrustig in de stad en vooral in mijn hoofd.

Alles in huis
Liefde Kosten Koper
paperback, 288 pag.
€ 17,95
dordtse uitgeverij
ISBN 978 90 817835 4 5

Nu te koop in de boekhandel en online: www.dordtseuitgeverij.nl


01 juni 2013

Vincent Mentzel krijgt eerste boek

Fotograaf Vincent Mentzel ontving in de Dordtse boekhandel Vos & van der Leer het eerste exemplaar van het boek Dordrecht in tegenlicht, Joost van de Weg 1874-1957.

Dordrecht in tegenlicht is een eerbetoon aan de vakman die Joost van de Weg was. Hij was een lichtkunstenaar die altijd probeerde om onder perfecte omstandigheden de foto te maken zoals hij die voor ogen had. Met zijn houten 13×18-camera achterop de fiets was hij een bekende figuur in de stad.

Mentzel ontving het eerste exemplaar uit handen van de broers Ad en Will Bakker. Ad Bakker heeft een kunst- en lijstenwinkel op de Spuiweg in Dordrecht en was de initiatiefnemer voor deze uitgave.

Het beeldmateriaal voor dit boek werd onder meer samengesteld uit collecties van particulieren, Adri Bakker en het Regionaal Archief Dordrecht. De inleiding is geschreven door Gert van Engelen. Naast Van Engelen had ook Will Bakker een belangrijk aandeel in deze productie. Hij optimaliseerde de zwart-wit scans en nam de vormgeving van het boek voor zijn rekening. Drukkerij RAD in Dordrecht heeft het boek gedrukt. Mentzel toonde zich verheugd, vond het een emotionerend boek en prees Van de Weg voor de manier waarop hij het oude Dordrecht heeft vastgelegd.

Het grootformaat boek Dordrecht in tegenlicht kost 22,50 euro en is te koop bij de drie vestigingen van boekhandel Vos & van der Leer in Dordrecht: op de Voorstraat 258-A en in de winkelcentra Sterrenburg en Bieshof. Online bestellen kan ook via www.vosvdleer.nl


22 april 2013

‘Moet ik alweer wachten op deel drie’

‘Uit!’ schreef iemand op Twitter. En een ander: ‘Ha, eindelijk. Het kon me niet vroeg genoeg komen.’ ‘Nu moet ik alweer wachten op deel drie.’

Het zijn slechts twee opmerkingen waar ik dit weekend veel over heb nagedacht. Zaterdag verscheen Raadsels op de Dordtse kermis, het tweede deel uit de Rick Benson-serie. Grote overeenkomst tussen de twee opmerkingen van de twee lezers is dat ze het boek te snel uit hebben naar hun zin en ze te lang moeten wachten op een nieuw deel.

Ik vind het de grootste complimenten die ik kan krijgen. Want het was zaterdag een geweldige dag. Maar liefst drie signeersessies stonden me te wachten. De aftrap was om tien uur in winkelcentrum Sterrenburg in Dordrecht waar boekhandel Vos & van der Leer letterlijk alles uit de kast had gehaald om mijn boek te promoten. Er was direct bezoek! Behalve dat het strelend is om complimenten te ontvangen, vond ik het nog leuker om kennis te maken met lezers.

Van twaalf tot één uur stond een signeersessie bij Vos & van der Leer in winkelcentrum Bieshof gepland. Hoewel het minder druk leek, was ook hier de belangstelling groot. Als laatste was de vestiging op de Voorstraat aan de beurt. Heel leuk waren de verraste reacties op het grappige kleine cadeautje dat kopers van het boekje ontvingen. Omdat deel twee uit de Rick Benson-serie deels afspeelt op de Dordtse kermis, kregen mensen een zuurstok bij het boekje. Aan de zuurstok zat een kaartje met daarop de aankondiging dat deel drie verschijnt op 17 november aanstaande. Vandaag, maandag, was de eerste reservering van dit deel al een feit. Geweldig!


05 februari 2013

Neveneffecten, hoe verslaafd ben jij?

Het blijft me boeien wat de effecten zijn van social media op mensen. En dan vooral de neveneffecten.
Zaterdag had de Volkskrant er een column aan gewijd en een paar dagen eerder stond er een artikel op de site van HP/De Tijd. Het ging daarin over de duistere kant van Facebook.

Ik schreef zelf de colum Hetze over het grote genieten op Facebook. Immers, meerdere keren op een dag wordt op Facebook gemeld waar precies van wordt genoten en Facebook-vrienden wensen elkaar ook enorm veel genietmomenten toe.

Facebook maakt afgunstig

Maar uit een Duits onderzoek blijkt dat er een schaduwzijde zit aan die collectieve mededeelzaamheid. Want, concluderen onderzoekers van de Duitse Humboldt-universiteit, Facebook maakt afgunstig. En kennelijk vooral bij mensen die zelf niet actief zijn op Facebook maar een gluuraccount hebben. Mensen met een gluuraccount posten zelf niets op Facebook maar hebben alleen een account aangemaakt om te gluren bij anderen. Zo iemand volgt bijvoorbeeld wat de buurvrouw allemaal vertelt op Facebook, maar kan ook verbaasd zijn over hoeveel taalfouten neeflief maakt in een reactie naar een gezamenlijk familielid en de gluurder weet ook als eerste wat opoe die avond te eten krijgt.

Al die op het oog onnozele dingen schijnen bij veel mensen een gordijn van depressiviteit dicht te trekken. En dat komt dan vooral doordat het lijkt alsof het de ander op Facebook beter gaat. Al die zonnige gezelligheid maakt depressief, brengt gevoelens van ergernis, verveling en eenzaamheid naar boven en zorgt voor afgunstigheid en jaloezie. Bovendien, zo las ik, hebben veel Facebookers het gevoel dat ze op al die positieve berichten moeten reageren met óók positieve berichten en als het kan nog iets positiever. Om nog maar te zwijgen over het gevoel wanneer je aan het einde van de dag maar weinig, of zelfs helemaal geen vind-ik-leuk’s heb gescoord. En zo houden we met elkaar een wereld in stand die eigenlijk niet bestaat.Ik zit ook op Facebook.


03 januari 2013

Heeft het nog zin om een boek te schrijven?

Als je de cijfers leest van Growth From Knowledge (GfK) en het Hoofdbedrijfschap Detailhandel dan raak je niet bepaald gemotiveerd om een boek te schrijven want tot en met week 39 van 2012 was de totale omzet van algemene boeken 8,3% kleiner dan in de vergelijkbare periode van 2011. Dat is nogal niet wat. Volgens GfK gaat het niet alleen om de boekverkoop via fysieke boekhandels, maar ook via verkoop via webwinkels, muziekwinkels en andere winkelbedrijven die geen helemaal geen boekhandel zijn zoals supermarkten, warenhuizen en drogisterijen.

Fictie presteert het minst met 9% minder. En die 9% is dan vergeleken met de eerste drie kwartalen van vorig jaar. Extra wrang maakt het dat, zo zegt GfK, dat dit cijfer een feit is ondanks de Vijftig tinten trilogie van E.L. James. Als die bestseller er niet was geweest, was het cijfer nóg dramatischer geweest.

De boekhandel-kers op de taart

Vroeger was een bestseller voor de boekhandel de kers op de taart zoals een nieuw deel uit de Harry Potter-serie. Nu strijkt Vijftig tinten grijs het ergste leed een beetje glad. In de eerste drie kwartalen van vorig jaar werden er 900.000 e-boeken verkocht, bijna het dubbele van vorig jaar. De top 10 van e-boeken was goed voor ruim 125.000 exemplaren en ook hier stond Vijftig tinten grijs op de eerste plaats. Het e-boek binnen de algemene boekenmarkt heeft inmiddels een marktaandeel van 2,5%.

Nog even iets over de genres. Het Hoofdbedrijfschap Detailhandel zegt dat fictie binnen de boekhandel het grootste segment is met 43% van de totale omzet.

De kinderboekenverkoop kromp met 6,5% en vormt 14% van de totale boekenomzet.
Non-fictie steeg iets met 1,5%. Informatieve non-fictie (goed voor 24% van de totale boekenomzet) boekte een kleine min, maar vrije tijd non-fictie (goed voor 16% van de totale boekenomzet) zat in de plus met 5%.

Natuurlijk kijk je niet eerst naar de cijfers voordat je een boek gaat schrijven. Economie en creativiteit zijn immers twee andere werelden. Toch vraag ik me weleens af, zeker nu ik aan het begin sta van het schrijven van een nieuw boek, voor wie ik het eigenlijk doe. Want je wilt toch dat je boek wordt gelezen en dat je voor de prestatie die je hebt geleverd nog wat betaald krijgt ook. Alles voor de tevreden klant, maar is die er nog als mijn boek af is?


31 december 2012

#CSIDordrecht: leuker kunnen we het niet maken

Viel ik dit weekend ineens in een twitterconversatie waar zo veel @mensen aan deelnamen dat ik op den duur alleen nog ‘ja’ invulde. Er werd eerst lacherig, later wat voorzichtig serieuzer, maar dan toch weer snel lacherig gesproken over televisieopnamen voor een Dordtse versie van de verschillende CSI-series die in Amerika zo populair zijn.

Niet gehinderd door enige kennis dat Dordrecht niet beschikt over een dergelijk instituut, werd er vrolijk op los getwitterd. Van het zoeken naar een geschikt lijk, tot filmlocaties die Dordrecht in al haar schoonheid naar voren kon laten komen.

Er was iemand die zijn fantasie liet leeglopen en op zijn blog alvast de voorzet gaf voor een verhaal; alle eerder gefantaseerde personages kregen een rol in de aflevering en een rijtje fraaie plaatjes van de stad konden het beeld completeren. De bedenker was van mening dat er toch wel drie kwartier spannende televisie uit te halen moest zijn.

Alle twittervrienden waren enthousiast

Ik ook. Wat geweldig als je zoiets met elkaar zou kunnen maken. Gewoon beginnen voor de grap en dan ineens een heuse productie neerzetten. Zo ongeveer als de Parapludag, die ook op Twitter is ontstaan en waar de ondernemers in de Dordtse Vriesestraat gehoor gaven aan de twitterideeën en er zomaar ineens op een zaterdag mensen uit het hele land onder het parapludek kwamen lopen van de Vriesestraat.

En dan nu #CSIDordrecht. Want we zitten nog in de hashtag-fase. Vannacht overdacht ik het allemaal nog eens en kwam op het lumineuze idee om in het aanstaande voormalige belastingkantoor op de Spuiboulevard een CSI-kantoor te maken. Lekker geheimzinnig met veel grauw beton, lijken die op de eerste etage binnenstebuiten worden gekeerd en een heuse IT-nerd in de kelder. Ja mensen, ik voel een script opkomen. En weet u wat het grote voordeel voor mij is? Het zouden ook mijn nieuwe buren zijn.


24 december 2012

De knuffelbeer die niemand meer wil vasthouden

Vannacht doemden steeds die verongelijkte ogen van Emile Roemer op.

Ik heb er gewoon slecht van geslapen. Maar wat een prachtige documentaire maakte Coen Verbraak over de fractievoorzitter van de SP. Over de bewering dat alle deuren voor Verbraak openstonden zodat hij voor de documentaire Tussen pieken en peilen een zuiver beeld kon neerzetten van Roemer, heb ik wat twijfel. Ik kan me niet voorstellen dat iemand zich dagelijks door een paar medewerkers verbaal laat volpompen om zich vervolgens op afgesproken tijden daarvan te ontlasten.

De documentairemakers gingen vooral mee tijdens mediaoptredens, terwijl de mannen (waar waren de vrouwen?) toch ook weleens om de tafel zullen gaan om een dieper gesprek te hebben dan alleen het doornemen van de agenda?

Grote hoogten en diepe dalen voor Emile Roemer

Triest hoogtepunt waren de beelden van de uitzending van De Wereld Draait Door waar Roemer bij Matthijs van Nieuwkerk aan tafel schoof om zich vervolgens te laten verslinden door Matthijs Bouman, Sywert van Lienden en vooral Peter R. de Vries. Eigenlijk zei dat niet zo veel over Roemer maar vooral over dat drietal aan de overkant van de tafel.

Nu begrijp ik nog beter dat soldaten in oorlogsgebieden door groepsgedrag bizarre dingen uithalen met hun gevangenen. En de generaal aan het hoofd van de tafel wendde zijn hoofd af. Allereerst klopte de setting al niet. Matthijs van Nieuwkerk opende een kooi met wilde dieren en liep zelf weg. Van de beelden van die aangeslagen Roemer in de auto op weg naar huis na afloop van de uitzending, kreeg ik het zelf ook een beetje te kwaad. Maar wat dan volgt is minstens zo erg, zij het van een andere orde. Komt die man eindelijk bijna midden in de nacht thuis, de grote knuffelbeer die niemand meer wil vasthouden, zegt zijn koffiezettende vrouw dat ze de uitzending niet heeft gezien. Niet alleen zal ik de ogen van Roemer niet vergeten maar ook het aanrecht bij de Roemers thuis met die eenzame rug, gehuld in dat witte overhemd onder het kale keukenlicht.


19 december 2012

‘Effe op de foto, Andy?’

‘Effe op de foto, Andy?’

Mobieltjes werden geruild en geduldig stond Andy van der Meijde voor de zoveelste keer op om op de foto te gaan met een fan. Zaterdag 15 december kon je over de hoofden lopen in Dordrecht. Niet alleen over de hoofden op de kerstmarkt maar tussen 15.00 en 16.00 uur ook in de centrumvestiging van boekhandel Vos & van der Leer.

Al ruim voor tijd liep de winkel vol met mensen die het boek van Andy wilden kopen én dus ook met hem op de foto wilden. Andy bracht een bezoek aan de boekhandel samen met zijn biograaf Thijs Slegers. Thijs schreef het boek Geen genade, dat inmiddels een bestseller is.

Thijs en Andy genoten van de belangstelling, evenals Arnaud Makkenze en de andere medewerkers van Vos & van der Leer. ‘We waren in een boekhandel in Amsterdam en rekenden er een beetje op dat het er druk zou zijn maar het bleef angstwekkend stil’, vertelde Thijs Slegers. ‘De boekhandelaar vertelde dat hij niet zoveel ruchtbaarheid had gegeven aan de signeersessie.’Dat was bij Vos & van der Leer wel anders.

Naast de plaatselijke pers, hadden we ook een bericht gestuurd naar alle Dordtse voetbalclubs. En dat loonde zichtbaar! En maandag genoten we nog na van een schitterend artikel in AD / De Dordtenaar waar Karlijn van Houwelingen verslag deed van het bezoek van de ex-voetballer en Voetbal International-journalist.